Post Uit Karinthië: Thaise drank Krating Daen gewild in Oostenrijk
Eerst dronken vooral Thaise vrachtwagenchauffeurs en arbeiders Krating Daen. Zo bleven ze alert tijdens lange ritten en hielden ze zwaar werk langer vol. Tegenwoordig is de consumptie van het drankje niet meer gebonden aan sociale klasse of geografische ligging. Wereldwijd werden er vorig jaar meer dan 12 miljard blikjes van het zoete vocht verkocht.
Het drankje werd halverwege de jaren 70 in de Thaise hoofdstad Bangkok op de markt gebracht door Chaleo Yoovidhya, kind van Chinese immigranten die hun geluk in Thailand beproefden. Dat geluk was voor zijn ouders met hun eendenfokkerij niet weggelegd. Zonder noemenswaardige opleiding verliet Chaleo zijn ouderlijk huis. Hij trok naar Bangkok en startte een eigen bedrijfje, waarmee hij een drankje ontwikkelde dat chauffeurs en arbeiders voorzag van extra energie. De belangrijkste ingrediënten: water, rietsuiker, cafeïne en taurine. Chaleo stopte het oppeppende vocht in een geel flesje en noemde het Krating Daen.
In advertenties werd de werkende klasse verleid tot consumptie. Dat lukte in de beginjaren in Bangkok maar mondjesmaat. De concurrentie was hevig en Chaleo besloot om Krating Daeng naar het platteland te brengen. Met het sponsoren van Thai Boxing, populair onder arbeiders, wist hij de omzet van Krating Daeng gestaag uit te breiden.
Dietrich Mateschitz, een Oostenrijkse entrepreneur, behoorde niet tot de oorspronkelijke doelgroep van Chaleo. Toch zette de vertegenwoordiger van een tandpastamerk tijdens een zakenreis in Thailand een blikje Krating Daeng aan zijn lippen. Het viel hem op dat zijn jetlag opvallend snel verdween. Mateschitz zocht contact met de maker en de twee gingen gezamenlijk in zaken. De smaak werd aan westerse voorkeuren aangepast en de naam veranderd. In 1987 werden de eerste blikjes Red Bull in Oostenrijk verkocht.
Het legde Mateschitz geen windeieren: zijn belang van 49 procent in Red Bull –de overige 51 procent was en is nog steeds in handen van de familie Yoovidhya– leverden hem naar schatting meer dan dertig miljard euro op. Daarmee was hij op afstand de rijkste Oostenrijker.
Het ongekende succes van Red Bull is voor het grootste deel te danken aan Mateschitz’ uitgekiende marketingstrategie. Kern hiervan is de sponsoring van extreme sporten als klifduiken, kitesurfen en down-hill mountainbiken. De duizelingwekkende groei van Red Bull stelde Mateschitz in staat om ook te investeren in zaken die hij de moeite waard vond en die tevens het bedrijfsbelang diende.
Red Bull is met twee renstallen present in de Formule 1, bezit een racecircuit en verschillende voetbal- en ijshockeyclubs. De Oostenrijker hield er ook een luchtvloot op na met onder meer historische bommenwerpers en jachtvliegtuigen.
De in Stiermarken geboren miljardair was ook een fervent verzamelaar van kastelen, villa’s, boerderijen en wijngoederen. Een groot deel van dit onroerend goed verkeerde bij aankoop in een deerniswekkende staat. Alles werd piekfijn en in stijl opgeknapt door plaatselijke handwerklieden.
In 2022 overleed Mateschitz op 78-jarige leeftijd. Zoon Mark (31) erfde het volledige vermogen van zijn vader.