S. bleef tijdens het proces hardnekkig ontkennen ook maar iets met de zaak te maken te hebben. Dat leek echter op zijn minst ongeloofwaardig. De rechters confronteerden de in Syrië geboren eigenaar van een Hoogeveense supermarkt met tal van belastende aanwijzingen uit telefoon- en chatgesprekken, opmerkelijke gedragingen en ander feitenmateriaal.

Op de avond van de verdwijning van Jafo is zijn telefoon gelokaliseerd bij de woning van S. in Den Ham. S. had hem die avond in Enschede opgehaald. Jafo zou bij een rotonde plotseling zijn uitgestapt toen daar een bekende van hem stond te wachten, maar dat verhaal werd door het OM „niet aannemelijk” gevonden. Op de deken waarin het slachtoffer was gewikkeld zijn DNA-sporen van hem aangetroffen. Voorts achtte het OM bewezen dat de haspel waarmee het lichaam was verzwaard, uit zijn winkel kwam, getuige de indrukken die deze op de vloer had achtergelaten. Al met al concludeerde het OM dat er maar één scenario mogelijk was en dat wees naar S.

S. had bovendien een motief, aldus het OM, hoewel dat tweeërlei kon zijn. Toen Jafo een paar jaar eerder in Duitsland een straf uitzat om hennephandel, werd S. stapelverliefd op diens vrouw. Toen Jafo terugkeerde had S. hem 50.000 euro geboden, en deels ook betaald, om te zorgen dat deze afstand zou nemen van zijn vrouw en S. haar voor zichzelf had. Daarnaast lijkt ook een conflict over een voorgenomen cocaïnetransport van Rotterdam naar Berlijn een rol te hebben gespeeld. S. ontkende ook elke betrokkenheid daarbij, maar uit afgeluisterde gesprekken bleek dat de twee daar intensief contact over hadden gehad.

Er zijn in deze zaak nog twee verdachten, allebei medewerkers bij de supermarkt van S. S. zou volgens het OM namelijk onmogelijk in zijn eentje het lichaam hebben kunnen wegmaken gezien „de zwaarte van het pakket”.

De verdediging verwijt het OM „makkelijk hobbels over te slaan”. „Het ontbreekt totaal aan harde bewijzen, het zijn allemaal aannames waarmee het OM een scenario in elkaar heeft gezet.”