„Jezus Christus, Die de dood heeft tenietgedaan, en het leven en de onverderfelijkheid aan het licht gebracht door het Evangelie.”

De profeet sprak hiervoor van duistere en zware tijden van verdrukking. Hij komt hier de harten van de ware gelovigen vertroosten en versterken, met de grote en heugelijke dingen die in de dagen van de grote Messias aanstaande waren. Voor dit doel stelt de profeet grote evangelische zegeningen voor. De eerste zegen is dat er een groot licht schijnen zal aan een verloren wereld (Jesaja 9:1): Het volk dat in duisternis wandelt, zal een groot licht zien; degenen die wonen in het land van de schaduw des doods, over hen zal een licht schijnen. Deze wereld, inzonderheid van de heidense volken, was vóór de komst van Christus een spelonk van duisternis, een land van de schaduw des doods, wegens het gebrek aan het licht van het Evangelie. Want als er geen profetie is, wordt het volk ontbloot (Spreuken 29:18). Maar door de komst van Christus, Wiens uitgang is als de dageraad in de bedeling van het eeuwig Evangelie, worden het leven en de onverderfelijkheid aan het licht gebracht (2 Timótheüs 1:10). Om welke reden wij in dit land met Zacharias zingen mogen: „Door de innerlijke bewegingen der barmhartigheid onzes Gods, met welke ons bezocht heeft de Opgang uit de hoogte, om te verschijnen degenen die gezeten zijn in duisternis en schaduw des doods, om onze voeten te richten op de weg des vredes” (Lukas 1:78-79).

Ebenezer Erskine,
predikant te Portmoak

(”Vijf verhandelingen, 2021)