„Oorlog Gaza nu stoppen, is hetzelfde als opgeven”
SGP-leider Chris Stoffer ging op „solidariteitsmissie” naar Israël. Daar bezocht hij onder meer een van de getroffen kibboetsen en voelde hij de impact van de aanslag. „De samenleving is in shock, maar is ook bezig met de toekomst.”
De SGP’er komt wel vaker in Israël, maar trof het land nog nooit zo desolaat en „down” aan als deze keer. „De buitenlanders zijn weg, de straten leeg en de hotels uitgestorven.”
Van de uitgenodigde Nederlandse Kamerleden was Stoffer de enige die zich had aangemeld voor de steunbetuigingsreis, die werd georganiseerd door Elnet. Die organisatie beoogt de relatie tussen Israël en EU-landen te verbeteren.
De SGP’er sprak met militairen en reisde af naar de zwaar getroffen kibboets Kfar Aza, vlak bij de Gazastrook. Daar vielen op 7 oktober ruim vijftig doden. Zo’n twintig inwoners worden nog altijd vermist.
Wat greep u het meest aan tijdens uw bezoek aan Israël?
„Het bezoek aan Kfar Aza. Het ontzettende leed dat de inwoners van deze kibboets is aangedaan, is hartverscheurend. Dan denk ik aan die ouders met een ontvoerd kind in de Gazastrook dat binnenkort jarig is. En die moeder die haar zoon heeft verloren door een granaatinslag. Het is te veel om op te noemen, dat is hartverscheurend. Zeker als je bedenkt dat Israëli’s in Kfar Aza juist bezig waren met heel mooie vredesinitiatieven. De kibboets zorgde voor werkgelegenheid voor Palestijnen uit de Gazastrook. Een deel van die Palestijnen hielp de terroristen de aanslag voor te bereiden door middel van inlichtingen. Zo wisten de aanslagplegers in de morgen van 7 oktober bijvoorbeeld precies waar ze het toegangshek van de kibboets konden openen en in welk huis een waakhond zat. Waarom is dit ons aangedaan? Die vraag spookt in veel hoofden van slachtoffers en Israëli’s rond.”
U sprak tijdens de reis niet met Palestijnen. Waarom niet?
„Je komt op dit moment gewoon niet aan die kant. Het vertrouwen van Israëli’s in de Palestijnse bevolking is weg. Je vraagt nu niet aan Joodse mensen: breng me even naar een Palestijns gebied. Tijdens andere reizen heb ik overigens wel contact gehad met Palestijnen.”
In de internationale gemeenschap, maar ook in Nederland, zwelt de roep om een staakt het vuren aan. Hoe denkt u daarover?
„Nu stoppen is hetzelfde als opgeven. Dus nee, daar ben ik het totaal niet mee eens. Ik heb met Israëlische militairen gesproken die lieten zien hoe Hamas haar eigen bevolking voor de leeuwen gooit. Denk aan ziekenhuizen die door Hamas worden gebruikt als commandocentra of aan al die tunnelnetwerken onder dichtbevolkte woonwijken. Dat is echt totaal onaanvaardbaar, maar geen reden om de strijd dan maar te staken. Bovendien stemt het me hoopvol dat het Israëlische leger ook plannen maakt voor een naoorlogs Gaza. Oorlog is niet het doel van Israël. Dat het land ondanks alle pijn nu ook bezig is met de toekomst, ook voor Gaza, vind ik heel hoopvol.”
Ministers uit het kabinet van Netanyahu stelden onlangs voor om Joodse kolonisten naar de Gazastrook te sturen. Doel daarvan is om Palestijnen te laten vertrekken. Veroordeelt u dat?
„Dat is wat mij betreft niet heel realistisch. Maar laten we nou niet te snel oordelen over wat Israël doet of voorstelt. Het is heel makkelijk om er allemaal wat van te vinden als je zelf niet in dat land woont. Dat de VN en de EU het voorstel van de twee ministers onlangs veroordeelden, vind ik veelzeggend. Want waar blijft de veroordeling van het Hamasgeweld van 7 oktober? Soms lijkt het erop alsof veel mensen op 8 oktober uit hun ei zijn gekropen.”
