VVD levert in en PVV groeit in peilingen
De VVD duikelt in de peilingen en de PVV van Geert Wilders groeit als kool. Wat betekent dat voor de koers van de VVD? En oud-Kamervoorzitter Arib komt belofte niet na.
Peilingen
Hoewel de peilingen van Maurice de Hond soms moeilijk te doorgronden zijn en er soms ook behoorlijk naast zitten, was hij enkele weken geleden wel de eerste die peilde dat de PVV begonnen was aan een opmars. Als er nu verkiezingen zouden zijn, zou de partij van Wilders volgens hem zelfs uitkomen op 42 zetels. Dat zijn er vijf meer dan nu. De VVD verloor 22 november tien zetels en zou er volgens de peiling van De Hond nu nog eens acht moeten inleveren. De Hond is niet de enige die dezer dagen de onvrede bij de VVD in kaart brengt. RTL Nieuws peilde dat een derde deel van de VVD-kiezers spijt heeft van zijn stem op de partij.
De VVD-leiding moet toch wel blind zijn als zij dit signaal niet begrijpt. Het besluit van de fractie om niet in een kabinet met de PVV te stappen, maar dat alleen te gedogen, valt bij een groot deel van de VVD-kiezers niet goed.
Maar vooralsnog gaat de partijleiding onverdroten door op de ingeslagen weg. Afgelopen zaterdag verdedigde VVD-trekker Dilan Yeşilgöz in paginagrote advertenties in zaterdagkranten haar keuze om een nieuwe coalitie alleen te ondersteunen en daar niet aan deel te nemen.
Elseviercolumnist Roelof Bouwman concludeerde droogjes: „Dilan sloopt de VVD nog sneller dan Wopke het CDA.”
Arib
Oud-Kamervoorzitter Khadija Arib lag de afgelopen maanden aardig onder vuur vanwege haar vermeende autoritaire optreden binnen het dagelijks bestuur van de Tweede Kamer, oftewel het presidium. Er bestaan gerede twijfels of de soep zo heet gegeten werd als ze is opgediend.
Arib bracht de afgelopen weken de redactie van het RD wel aan het twijfelen. Via een oud-woordvoerder had ze namelijk toegezegd mee te werken aan de serenade voor SGP-fractievoorzitter Kees van der Staaij die dinsdag na ruim 25 jaar afscheid neemt van de Kamer.
Tijdens een eerste telefoontje neemt een vrouw de telefoon op die bij hoog en laag beweert dat dit niet het nummer van Arib is. Even later komt er een sms’je van Arib waarin ze zegt dat de redacteur wel het juiste nummer heeft en dat een vriendin had opgenomen.
Een paar sms’jes verder, zegt Arib ineens: „Het spijt me, het gaat niet lukken.” Op het sms’je „Het kost u maximaal tien minuten… U had toegezegd”, komt geen reactie. Op het sms’je „Wat vindt u ervan als iemand iets belooft en dat niet nakomt?” zegt Arib: „Ik vind de manier waarop u mij benadert, onprettig. En daarom heb ik geen behoefte meer aan een gesprek.”
Zou het zo ook zijn gegaan in het presidium?
In de rubriek Parlementvaria belicht de redactie politiek opvallende zaken vanuit Den Haag
