Het Openbaar Ministerie houdt de 47–jarige verdachte verantwoordelijk voor de dood van Marleen Konings in december 2003. De jonge vrouw werd dodelijk getroffen door kogels, afgevuurd door Mostert in de Tradouwpas bij de plaats Swellendam in de Kaap Provincie. Zelf houdt de gedaagde het op een ongeluk.

Het OM had een 23 punten tellende aanklacht opgesteld tegen de verdachte. Op zestien daarvan bekende hij schuld bij aanvang van de rechtszaak in december. De zeven overblijvende aanklachten betreffen onder meer de moord op Marleen Konings en die op een voormalige celgenoot, Michael Victor, in 1997.

Mostert, die zichzelf verdedigt, nam dinsdag de gelegenheid te baat de aanklacht te weerleggen. Hij wees op de naar zijn mening zwakke bewijsvoering van het OM.

Zo benadrukte hij dat de patholoog–anatoom die sectie verrichtte op het lichaam van Victor, de schotwond door het hoofd niet heeft kunnen herleiden tot het vuurwapen waarmee Mostert Victor zou hebben doodgeschoten. Op dit onderdeel van Mostert’s betoog leek hij bijval te krijgen van rechter Van Reenen die het gerechtelijk onderzoek van destijds omschreef als „belabberd".

Tegen die achtergrond is het twijfelachtig geworden of Mostert aan de moord op Victor schuldig zal worden bevonden of dat hij net als bijna acht jaar geleden wegens gebrek aan bewijs vrijuit zal gaan.

De ouders en de zus van Marleen Konings volgen de zittingen met toenemende spanning en onzekerheid. Een mogelijk zware veroordeling van Mostert voor de moord op hun dochter en zus is in dit stadium niet meer zo vanzelfsprekend. Ook vandaag leverde Van Reenen weer forse kritiek op de bewijsvoering in dit onderdeel van de zaak.

Zo stelde de rechter vanochtend een schriftelijke bekentenis van de verdachte ter discussie. Die verklaring, opgesteld door kapitein Piet Viljoen, de inspecteur die het onderzoek deed naar de moord op Marleen Konings, was volgens Van Reenen niet als bewijs voor de rechtbank toelaatbaar omdat Viljoen niet bevoegd zou zijn om verklaringen van verdachten af te nemen. De politieman is woedend over de behoedzame aanpak van de rechter omdat die naar zijn stellige overtuiging kan uitdraaien op een mild vonnis voor de verdachte.