Recept: preitaart met pruimen
Een hartige taart is een feestje om te maken én te eten. Maar het is ook een ietwat link gerecht. Zo’n taart kan nog zo lekker ruiken en er prachtig uitzien –met randjes die precies bruin en krokant genoeg zijn– maar het komt uiteindelijk op de bodem aan. Of die gaar is en niet te zompig. Daarmee staat of valt zo’n taart, naar mijn idee. En hoe dat uitpakt weet je pas op het moment dat je zo’n baksel aansnijdt.
Maar wellicht ben ik een van de weinigen die zich druk maken over de bodem van hartige taarten. Ooit was het standaard om voor quiches en dergelijke bladerdeeg uit de diepvries te gebruiken. Dat is een gemakkelijke route: je hoeft alleen de velletjes te laten ontdooien en ze daarna aan elkaar te plakken en op maat te snijden. Maar echt geweldig wordt zo’n bodem nooit. Het bladerdeeg krijgt niet de kans om te gaan bladeren als het bedolven wordt onder een dikke laag nattige vulling.
Inmiddels is er ook kant-en-klaar deeg voor hartige taarten te koop, uit de koeling of uit de diepvries. Maar zelf een deegje kneden bevalt me toch het best. In dit geval gebruikte ik volkorenmeel, wat heel goed bij de vulling past. Mijn methode tegen zompige bodems: het deeg blind voorbakken. Pas daarna gaat de vulling erin. Maar het blijft afwachten hoe het uitpakt.
