Laten we eens naar de NS kijken. Het bedrijf jubelt dat het steeds vaker op tijd rijdt. Dat is beslist een felicitatie waard. Maar aan de gewone dingen schort nog steeds het een en ander. Ik blijf er moeite mee hebben dat het koffiekarretje in de trein is afgeschaft. Maar het kan erger: de NS heeft nu stoptreinen besteld waarin geen wc zit. Dat wordt vervelend: Nijkerk-Zwolle of Amsterdam-Maarssen is nog altijd een behoorlijke afstand.

Verder is de NS aan het nadenken over een nieuw boetesysteem. Nu is het goed geregeld: als het je, om wat voor reden ook, niet lukt om vooraf een kaartje te kopen, kun je bij de conducteur terecht. Die verkoopt je dan een ticket. Weliswaar tegen een wat hoger tarief, maar oké.

In het nieuwe systeem wil de NS de reiziger meteen een forse boete opleggen. Ook wanneer hij buiten zijn schuld niet in staat was om een kaartje te kopen, bijvoorbeeld omdat het loket gesloten was of de kaartjesautomaat kapot. De reiziger moet vervolgens op het hoofdkantoor maar zien dat-ie zijn onterechte boete terugkrijgt. U zult begrijpen dat Rover zich met kracht tegen dit plan verzet.

Helemaal bont maakt het vervoersbedrijf van Rotterdam, de RET, het. Een onderzoek bracht aan het licht dat het erg inefficiënt opereert. Ieder jaar wordt er onnodig 40 miljoen euro over de balk gesmeten. Voor dat geld kan een vervoerder heel nuttige dingen doen. Hij kan daarmee vijftig broodnodige bussen het hele jaar door laten rijden. Naar verluidt heeft in opdracht van de ondernemingsraad een bureau voorgesteld niet op de eerste plaats efficiënt aan het werk te gaan, maar de prijzen van de kaartjes te verhogen. Van de grote steden heeft Rotterdam naar mijn mening het slechtste openbaar vervoer; deze suggestie is alleen al daarom een klap in het gezicht van de reiziger.

De Haagse vervoerder HTM heeft het beter voor elkaar met de nieuwe tramtunnel onder de binnenstad. Prachtige stations, heel transparant ingericht met prachtig houtwerk, mooie verlichting en historische affiches aan de wand. Ik voel mij als reiziger daar welkom. Ik voel mij daar op mijn gemak. Zo kan het ook.

En er is meer positiefs van het openbaarvervoerfront te melden. Zo moest ik onlangs naar Groningen. In de trein zat ik even te telefoneren over financiële gegevens van de NS, waar een krant over had gepubliceerd. Ik had die krant niet, maar een mevrouw die mij hoorde bellen, kwam met een brede glimlach mij haar krant even uitlenen. Zulke dingen geven het leven glans. Die zachte kwaliteit maken we als reiziger ook zelf, door een beetje aardig te zijn, onderweg. Laat dat altijd zo blijven!

Rikus Spithorst, Rover