„Wanneer gij zult gaan door het water, Ik zal bij u zijn, en door de rivieren, zij zullen u niet overstromen; wanneer gij door het vuur zult gaan, zult gij niet verbranden, en de vlam zal u niet aansteken.”

Petrus zegt: Gij, die in de kracht Gods bewaard wordt door echt geloof (1 Petrus 1:5), om hiermee te kennen te geven dat Gods kinderen zichzelf door het geloof niet kunnen bewaren, maar dat ook zelfs het geloof, door Gods alvermogende kracht in hun hart gewerkt, ook gedurig in de kracht Gods in hen bewaard en levend gehouden moet worden. Zo worden zij in de kracht Gods bewaard door het geloof: O, uitnemendste troost, keurlingen van God, in uw leven en in uw sterven! Laat dan al uw vijanden met al hun krachten u aanvallen; geen nood! U bent op eeuwige grondvesten, die niet bewogen noch omvergeworpen kunt worden. U zult door de vlam der verdrukkingen van uw geestelijke en lichamelijke vijanden zo min verteerd worden als het brandend braambos. Hij Die in het braambos woonde, is met u om u te beschermen en te bewaren. Wanneer u door het vuur zult gaan, zult gij niet verbranden, en de vlam zal u niet aansteken (Jesaja 43:2). Laat dan uw vijanden nog zo sterk woeden, laat hen alle middelen in het werk stellen om u te vernielen; geen nood! Alle instrumenten die zich tegen u verheffen, zullen niet gelukken. U wordt in de kracht Gods bewaard door het geloof! Maar nog meer moet u in verwondering wegzinken wanneer u overweegt het zalig en heerlijk einde waartoe u bewaard wordt.

Christiaan Salomon Duytsch, predikant te Mijdrecht

(”De gelukstaat, de roem en de bewaring van een gelovig christen, voorgesteld in drie leerredenen”, 1779)