Voormalig ChristenUnie-voorman Gert-Jan Segers is dan wel weg uit de Tweede Kamer, maar de Haagse politiek laat hem niet los. Zo is hij nog volop actief op X, het voormalige Twitter. Daar heeft hij het opvallend vaak aan de stok met Rebekka Timmer, de oud-partijvoorzitter van BIJ1.

Zo citeerde Timmer in haar afscheidsbrief instemmend de Russische massamoordenaar Lenin. Segers verbaasde zich daarover: „Lenin was verantwoordelijk voor de Rode Terreur. En aartsvader van het communisme dat leidde tot de gewelddadige dood van tientallen miljoenen mensen.”

Ook na de bloedige aanval van Hamas op Israël, vlogen de twee elkaar in de haren. Tot verbazing van velen spreekt BIJ1 in een reactie op de aanval alleen maar de solidariteit uit met het Palestijnse volk. Segers verbaast zich daarover: „Beste Israëlcritici, Hamas doet nu wat het altijd heeft beloofd.”

Maar Timmer geeft Segers mede de schuld van hetgeen nu gaande is: „Het structureel ontkennen van genocide, ontheemding en kolonisatie. En dan klagen als er een tegenreactie komt? Er kleeft bloed aan úw handen.”

Maar volgens Segers is dat de omgekeerde wereld: „Er werd vanochtend een vermoorde vrouw als een trofee naakt door Gaza gereden. Maar de net afgezwaaide voorzitter van Bij1 meldt –uiterst smaakvol– dat ik bloed aan m’n handen heb. In crises als deze zie je bij wie het morele kompas stuk is en wie er nog eentje heeft.”

Groen

Oud-CDA-voorman Wopke Hoekstra gaat aan de slag als nieuwe Eurocommissaris voor klimaat. Wie het nieuws de afgelopen dagen enigszins volgde, weet dat het Europees parlement daar vorige week mee instemde. Maar wie de verhoren inhoudelijk volgde, kon zich verbazen over de gedaanteverwisseling van Hoekstra. Legde hij vorig jaar nog een bommetje onder het kabinetsbeleid door te stellen dat de stikstofdoelstellingen voor 2030 die zijn gesteld door het kabinet, voor het CDA niet heilig zijn, in Straatsburg bleek hij groener dan groen. De groene en sociaaldemocratische fracties waren in hun nopjes. De Europese christendemocraten morden achter de schermen, maar konden natuurlijk niet tegen een kandidaat stemmen uit hun eigen politieke gelederen.

De gehele gang van zaken doet het imago van Hoekstra geen goed. In Den Haag was hij voor velen al een gladde consultant die deed denken aan de man uit het spreekwoord waarin de woorden ”jasje” en ”wind” voorkomen. Dat imago bevestigde hij met zijn pragmatische stijl van opereren. Nu gelooft hij helemaal in zijn nieuwe opdracht: „De tijd is kort en de opdracht groot.”

In de rubriek Parlementvaria meldt de redactie politiek opvallende zaken vanuit Den Haag.