Achterin zitten? Dat lukt niet met een ovale tafel
Ik kijk nog eens naar het bordje bij de deur. En naar mijn digitale uitnodiging. Ja, ik weet zeker dat ik in de goede zaal zit. Blijkbaar ben ik wat aan de vroege kant en zal ik nog even geduld moeten hebben tot iedereen er is.
Dat roept wel direct een vraag op: waar ga ik zitten in zo’n verder lege ruimte? De tafel is groot. En ovaal. En er staan zo’n twaalf stoelen aan. Wat is nu de beste plek? Ik moet denken aan vroeger, toen ik als kind een leeg klaslokaal binnenliep. De neiging die ik toen had, snel achterin gaan zitten, heb ik nu weer. Maar met zo’n ovale tafel valt er weinig weg te duiken.
De kop van de tafel valt af. Ik hoef deze vergadering niet voor te zitten en ik hou de plekken helemaal rechts en links van de tafel vrij voor degenen die vandaag de leiding hebben. Misschien breng ik onbedoeld in praktijk wat er in een onderzoek van de Universiteit van Oregon over de plekken aan een vergadertafel wordt gezegd.
Vanaf het hoofd van de tafel heb je goed zicht op de deur, zodat je in de gaten kunt houden wie er binnenkomt en wie er vertrekt. Bovendien kun je vanaf die plek iedereen goed aankijken. Ideaal voor een voorzitter dus.
De stoelen rechts en links van het hoofd blijken volgens hetzelfde onderzoek ook niet neutraal. Het schijnt dat je hier vooral moet gaan zitten als je ambities hebt om hogerop te komen. Maar dat je ook dan nog wel moet uitkijken voor je imago: als je aan de linkerkant zit, schijn je als aardiger gezien te worden door de persoon die voorzit. En als je rechts van de voorzitter zit, word je als krachtiger ervaren. Maar dat was voor Bijbelvaste lezers vast al wel bekend.
Er klinken stemmen op de gang. De andere deelnemers zijn in aantocht. Hoog tijd om een keus te maken. Ik loop om de tafel heen en zet mijn spullen op een plekje aan de zijkant. Met m’n rug naar het raam, maar met zicht op alle anderen. En op de deur. Even later zie ik de anderen hún keuze maken.
De voorzitter net níét aan het hoofd van de tafel. Die zal daar vast ook zijn redenen voor hebben. Al maakte hij die keus hoogstwaarschijnlijk onbewust. Wat wél opvallend is: bijna iedereen neemt dezelfde plek in als tijdens de vorige vergadering. En als ik erover nadenk: ik dus ook. Blijkbaar zijn we gewoontedieren. Daar zit genoeg voer voor een nieuwe column in.
