Chemours in Dordt voert het patent. Decennialang zorgde die voor werkgelegenheid, welvaart, antiaanbaklagen in potten en pannen, voor waterafstotende jassen en voor nog veel meer. Het legde de onderneming geen windeieren. Wel braakte ze grote gifwolken uit. We slikten dat. Wat niet weet, wat niet deert. We zijn immers meesters in kortetermijndenken. Ook onze politici, die laveren op de gunst van de kiezer, uitzonderingen daargelaten.

In 2016 laat het RIVM nog weten dat er geen reden tot bezorgdheid is. De NVWA bevestigt dat na onderzoek van –jawel– één ei, aldus NRC Handelsblad. Twee jaar later is het beter groente en fruit uit eigen tuin gelijk in de kliko te smijten. Dat kan vergunningloos. Deze zomer volgde negatief zwemadvies voor openbaar water. Dat werkte namelijk als gratis zonnebrandolie. Nu zijn ook eitjes van eigen erf tot kankerverwekkende gifbommetjes verklaard.

De journalistiek zette de tanden in de zaak. ”NRC onderzocht de eieren van hobbykippen uit de omgeving van chemiefabriek Chemours”, kopte de krant vrijdag met enige trots. Die klus zal de redactie wel niet zelf hebben uitgevoerd. Het werd uitbesteed. Onderzoeksjournalisten doen steeds meer wat politici behoren te doen, maar vaak nalaten, omdat zij weinig in de melk te brokkelen hebben.

De Dordtse ommelanden blijken behalve onder een deken van stikstof, ook bedekt te zijn met PFAS. Wat betekent dat voor regionale landbouwproducten als boter, kaas en vlees?

De golf van verontwaardiging zwelt aan. Terecht. Het schip botst met harde klap tegen de wal, maar niet ongewaarschuwd. Welvaart stond steeds voorop. Belangenafwegingen vielen te vaak uit ten gunste van de economie, terwijl economie letterlijk beheer van het huis betekent. Dat raakt het Bijbels rentmeesterschap. Gods schepping werd echter harder geëxploiteerd dan beheerd. Wie protesteerde was links. Ook de christelijke politiek vergat dikwijls haar kompasfunctie en ook het prijskaartje aan het milieu. Hoe zwaar telt eigenlijk een mensenleven in de schaduw van het grote geld?

Vrijdag was in Dordt een eerste hoorzitting van de Provinciale Staten. Chemours moest zich er verantwoorden over haar giftige praktijken. Eerder wilde de onderneming al met een gouden handdruk afscheid nemen van haar verleden, maar die vlieger ging niet op.

Ik raak bij deze onthullingen altijd wat aangebrand en daar helpen geen PFAS-eitjes tegen.