Voortaan mag op de scholengroep Driestar-Wartburg in de klas ook de HSV gebruikt worden (RD 23-8). Dit brengt nogal wat onrust teweeg. Daarom een pleidooi voor wederzijds begrip en gezamenlijk gebed.
Als reactie op de stap van het schoolbestuur volgde een initiatief tot het openstellen van een petitie. Deze eerste petitie is een verzoekschrift aan het bestuur om deze beslissing weer in te trekken. De initiatiefnemers van de petitie zien graag dat in de schoolpraktijk exclusief gebruik van de Statenvertaling (SV) gehandhaafd blijft. Bezorgde ouders kunnen de digitale petitie tekenen en inmiddels is dat nu ruim 5000 keer gebeurd. Deze petitie had weer twee andere petities ten gevolge: één met het verzoek het bestuursbesluit te laten staan en één met het verzoek om in het gehele reformatorisch onderwijs de Herziene Statenvertaling (HSV) in te voeren.
Eerst enkele kanttekeningen en daarna mijn pleidooi. De petities kunnen door iedereen worden ondertekend. Je hoeft dus niet ouder of medewerker te zijn om te kunnen tekenen. Een communist uit Groningen kan ook tekenen ten faveure van de SV of de HSV. Je kunt trouwens ook meerdere malen tekenen. Er zijn, verwarrend genoeg, ondertekenaars die in een begeleidende tekst er blijk van geven het juist niet met de inhoud van de desbetreffende petitie eens te zijn. Deze feiten markeren een bepaalde devaluatie van de waarde van de petities.
Dynamiek
En nu mijn pleidooi. Allereerst vraag ik wederzijds begrip. Als gereformeerde gezindte verkeren we in roerige tijden. We kampen met allerlei ingewikkelde vraagstukken voor school en kerk. Iedereen kan de voorbeelden wel noemen. De scholen zijn van de ouders. De scholen doen dus mee aan de dynamiek die er in onze gehele gereformeerde gezindte is. Scholen willen bijvoorbeeld wel hun kledingbeleid handhaven, maar vullen echt niet de garderobe van de gezinnen. Van bestuurders wordt dus veel gevraagd: laveren tussen de idealen, de realiteit en de dynamiek, die steeds sterker lijkt te worden.
De SV is nog steeds van onschatbare waarde. Overigens erkent het desbetreffende schoolbestuur dit ook. Het is te begrijpen dat mensen er zeer aan gehecht zijn. Het belang van een goede vertaling van het Woord van God is ook niet gemakkelijk te relativeren. Begrip dus voor de bezorgde mensen.
Tegelijkertijd is de SV moeilijk geworden. Erkenning van dit feit is belangrijk om met elkaar in gesprek te blijven. Men leze slechts Psalm 94:20 of Amos 9:7. Jarenlange ervaring in het geven van het vak godsdienst in het vmbo heeft mij geleerd dat uitleggen van een tekstgedeelte echt een hele opgave is. Laten we minstens begrijpen dat mensen zoeken naar een voor onze jongeren begrijpelijke vertaling. Begrip dus voor deze eveneens bezorgde mensen! Er is dus, opvallend genoeg, een gedeelde bezorgdheid: de zorg om op een goede manier het Woord van God door te geven aan de jongeren van vandaag.
De petities zijn intussen serieuze signalen. Ik heb echter wel oprechte bedenkingen bij deze methode. Welke partij zou het met aantallen winnen? En wat zou winnen zijn? Aantallen zijn nog geen argumenten. Er is een andere, een edeler weg. De oorspronkelijke betekenis van het woord petitie is ”verzoekschrift”. Dat heeft iets ootmoedigs. Zo mogen en moeten we elkaar in onze gereformeerde gezindte benaderen, ook al zijn we het stevig oneens. Ootmoedig en nieuwsgierig, en met begrip. Dat mag dan ook met standvastigheid: we hoeven niet met elkaar op een grijs, smakeloos en lauw gemiddelde uit te komen. Laten we elkaar juist in liefde scherp houden!
Ontferming
Mijn laatste punt: een oproep tot gezamenlijk gebed. Petitie kan namelijk ook ”gebed” betekenen. Laten we gezamenlijk bidden tot de Heere in de hemel om Zijn ontferming over onze gereformeerde gezindte, over onze kerken en gemeenten, onze bestuurders en vooral over onze jongeren. Dat de komende generatie hoe dan ook helder het Evangelie zou verstaan en de Heere Jezus Christus zou volgen, in een wereld die alleen maar duisterder lijkt te worden.
De auteur is theoloog.
