Brugge: romantische West-Vlaamse stad
Het is zonnig in het zuiden. Op de Grote Markt in Brugge wapperen de vlaggen van België, Europa, Vlaanderen, Oekraïne en die van de stad zelf: een blauwe leeuw met op de achtergrond rode en witte banen.
De volkshelden Jan Breydel en Pieter de Coninck, in brons gegoten, staan fier op hun sokkel. Op de stoeptreden rond het monument genieten dagjesmensen van hun lunch. Het neogotische Provinciaal Hof gaat gedeeltelijk schuil achter steigers.
Bij Café ’t Klein Venetië in de Braambergstraat verdringen toeristen zich langs het water van de Dijver. Ze fotograferen de pittoreske houten gevels en het Belfort aan de overkant van de waterloop. Het historische stadshart van Brugge staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. Met zijn bruggen en kanaaltjes („reien”) dingt Brugge mee naar de titel Venetië van het Noorden. Het centrum heeft nog altijd het stratenpatroon van een middeleeuwse stad.
beeld RD, Anton Dommerholt
beeld RD, Anton Dommerholt
beeld RD, Anton Dommerholt
beeld RD, Anton Dommerholt
beeld RD, Anton DommerholtOnder invloed van de romantiek grijpen architecten in Brugge in de negentiende eeuw terug op de gotiek. Veel gebouwen in de stad ogen middeleeuws, met hun spitsbogen, hoge ramen en glas-in-lood. In werkelijkheid zijn ze vaak van recenter datum.
Bij de waterput op het Simon Stevinplein spelen een man en een vrouw saxofoon. De koperen blaasinstrumenten glinsteren in de zon. Voor digitale fooien is er een QR-code. Een passerende vrouw in roze bloemetjesjurk stopt even om te luisteren. Winkelend publiek vindt in de Steenstraat filialen van bekende ketens. Een Amerikaans fastfoodrestaurant is gevestigd in een fraai vijftiende-eeuws gildehuis met trapgevel.
Hemelsbreed ligt Brugge 14 kilometer van de Nederlandse grens bij het Zeeuws-Vlaamse Sluis. Met de auto is het vanaf de grens een klein halfuur rijden. In vroeger eeuwen: vier uur gaans.
