De OESO lijkt te spreken over de Nederlandse voedsel-, land- en tuinbouwsector omdat deze „efficiënt, productief en exportgericht” is „met een hoge toegevoegde waarde in de hele voedselketen en een aanzienlijk aandeel in de wereldexport van veel producten”. Ook op het gebied van innovatie loopt Nederland voorop.

Maar een „ambitieuze weg naar duurzaamheid” blijft vooralsnog uit, stelt de OESO. „De overschotten aan voedingsstoffen blijven hoog, ammoniakemissies dragen bij aan de achteruitgang van natuurgebieden, de waterkwaliteit is in veel gebieden onvoldoende en de biodiversiteit op landbouwgrond blijft achteruitgaan.” De organisatie denkt dat het systeem in Nederland effectiever kan worden ingericht om „kwesties van algemeen belang” aan te pakken, zoals milieuduurzaamheid.

Maar dan moeten de eisen waaraan Nederlandse boeren moeten voldoen wel duidelijk zijn, zo stelt de OESO. „Beslissende actie op korte termijn om de sector op een duurzaam pad te brengen, moet worden gecombineerd met een sterke visie van de overheid op een levensvatbare toekomst voor de sector.”

De organisatie meent ook dat „een diepere betrokkenheid bij de belanghebbenden, ook met betrekking tot het opstellen van de agenda”, daaraan kan bijdragen. Betrokkenheid kan bovendien helpen beleid „minder gevoelig te maken voor politieke krachten op de korte termijn”, aldus de OESO.

Het kabinet was tot vorige week in gesprek met verschillende sectoren om een duurzaam toekomstperspectief voor Nederlandse boeren te schetsen. Maar de gesprekken over dit zogeheten landbouwakkoord zijn geklapt, nadat boerenorganisatie LTO had besloten de stekker eruit te trekken. Andere gesprekspartners, zoals milieuorganisaties en de supermarkt- en levensmiddelenbranche, besloten daarop eveneens niet verder te praten. Het kabinet heeft inmiddels aangekondigd in september met een eigen plan te komen.