Wie dat wil weten heeft in ”Rozen voor de zwijnen” van Ted van Lieshout een goede gids. Veel van de uitdrukkingen herkennen we simpelweg niet meer. Onder de bezem getrouwd zijn, bijvoorbeeld. „Dat was in de tijd dat het schilderij gemaakt werd een schande”, aldus Van Lieshout, „want het betekende dat je samenwoonde zonder getrouwd te zijn.” Maar zelfs ook als je een spreekwoord wel kent, vormt de wirwar van scènes een uitdaging. Je zou de man die met de vingers gespreid voor zijn gezicht naar buiten kijkt zomaar kunnen missen. „Iets door de vingers zien”, beeldt hij uit.

”Rozen voor de zwijnen” is niet in hoofdstukken opgedeeld. Het bestaat uit een doorlopende tekst waarin zo veel mogelijk uitdrukkingen van het schilderij aan bod komen plus nog heel veel andere spreekwoorden. Af en toe is er een klein stukje tekst met extra uitleg, meestal over een (kunst)historisch thema: van de eerste strip tot een aureool. Die opzet vraagt misschien veel van kinderen, maar Van Lieshout schrijft zo verhalend dat het wel lukt om de aandacht erbij te houden. Hij is eigenlijk in gesprek met een fictieve lezer die steeds een nieuwe vraag stelt. In zijn uitleg sluit de auteur aan bij de belevingswereld van kinderen. Voor de liefhebber is het een boek om in dóór te lezen. 
Voor minder fanatieke liefhebbers is het eerder een 
gebruiksboek, bijvoorbeeld voor in de klas, bomvol informatie.

Boekgegevens

”Rozen voor de zwijnen”, Ted van Lieshout; uitg. Leopold; 108 blz.; € 24,99