Al jarenlang krijg ik telefoontjes en mails met de vraag of die stichting Civitas Christiana en de acties van Gezin in gevaar en Cultuur onder vuur wel deugen. Lezers hebben hun bedenkingen bij de smeekmails en petities rond abortus en homoseksualiteit.
„Het feit dat hij soms drie mails op een dag stuurt komt toch wel vreemd over.” „Het een is nog niet achter de rug of het volgende onderwerp vragen ze weer aandacht en geld voor.” „Al driemaal geld overgemaakt… en dan hoor of lees je helemaal niets van deze stichting.”
Zelf had ik ook al de indruk dat Civitas Christiana voornamelijk uit was op het verzamelen van adressen om daar bedelbrieven naar toe te sturen. De gereformeerde gezindte is voor deze door-en-door-Roomse organisatie een interessante achterban. Dit was voldoende aanleiding voor onze redactie om deze stichting eens onder de loep te nemen. En inderdaad, onze collega’s ontdekten na het nodige speurwerk dat er nogal wat rammelt aan de werkwijze van Civitas Christiana.
Verwante organisatie
Al tijdens ons onderzoek kregen we de vraag –ook van Hugo Bos– of het echt nodig is dat het Reformatorisch Dagblad een verwante christelijke organisatie het vuur zo aan de schenen legt. Terzijde: in dit geval is de verwantschap met Civitas Christiana discutabel, want deze stichting wil niet alleen de seksuele revolutie bestrijden maar ziet de Reformatie als een even groot gevaar. Iemand zou tegen kunnen werpen dat dat ook gold voor pater Jan Koopman die in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw demonstreerde tegen abortus en euthanasie. Deze manifestaties kregen destijds brede steun vanuit protestants-christelijke hoek.
Terecht, want het is juist raadzaam dat christenen bij dit soort doelen met elkaar samenwerken, ook over kerkmuren heen. Daar zit niet het probleem bij de acties van Civitas Christiana. En het is natuurlijk niet verboden om bedelbrieven rond te zenden, al roept de toon van de mailings de nodige weerstand op. Maar als dat gepaard gaat met misleidende teksten, als onduidelijk is wat er gebeurt met de petities en als de ontvangen donaties óók gebruikt kunnen worden voor doelen waar je helemaal niet achter staat, dan zien we het als onze taak om dat aan de kaak te stellen. Overigens, datzelfde zouden we doen met een organisatie in de gereformeerde gezindte.
Steef de Bruijn
Reageren? Hoofdredactie@rd.nl
