Omdat we elkaar al een poos niet hadden gezien, was een restaurantje een logisch startpunt. Niet te duur, maar gewoon gezellig. Zodat we een beetje konden bijpraten.

Mijn zus, de gestructureerde van ons twee, had eraan gedacht te reserveren. Twee plekken, een beetje in de luwte. Achteraf gezien bleek dat reserveren een erg slim idee. Toen een medewerker ons een tafeltje wees, was het restaurant nog zo goed als leeg, maar in het uur daarna vulden alle plekken zich. Mensen die spontaan aanwaaiden, werden linea recta doorverwezen naar elders. Ze kwamen uiteindelijk waarschijnlijk bij de buren terecht, waar een grote gele M op de gevel stond.

Ik had het beeld van dat uitpuilende restaurant en de steeds maar toestromende mensen nog op mijn netvlies staan, toen ik een paar dagen later een nieuwsbericht las over het Rode Kruis. De organisatie gaat de voedselhulp in Nederland uitbreiden. Verdubbelen zelfs. Naar 40.000 personen. Dat is nog maar een schijntje. Want volgens het Rode Kruis verkeren zeker 400.000 Nederlanders in voedselnood. En durft een groot deel van hen er niet voor uit te komen.

De tegenstelling tussen dat volle restaurant en die voedselnood zette me aan het denken. Al maanden gaat het in het nieuws over de kloof. Er is een kloof tussen stad en platteland, tussen rechts en links, tussen rijk en arm. En de uitersten lijken wel steeds verder uit elkaar te komen liggen. Belangrijkste in dit alles: Valt die kloof te dichten? En hoe kunnen we elkaar blijven bereiken? Vragen waar allerlei, ook politieke, keuzes achter zitten, waar ik nu verder niet op inga.

Met de voedselhulp zag ik een concreet voorbeeld van hoe het kan. Een organisatie die een brug slaat tussen mensen met geld en degenen bij wie de nood te hoog dreigt te worden. En hoewel de vergelijking aan alle kanten mank gaat, is de link naar Stille Zaterdag snel gelegd. Naar Degene Die naar de aarde kwam om de belangrijkste kloof te dichten. Die tussen God en ons mensen. Als we de waarde daarvan tot ons door laten dringen, worden we als vanzelf gedrongen om zelf andere kloven te dichten. Bijvoorbeeld door mensen die aan de overkant lijken te staan de hand te reiken. Juist vandaag.