Ruim driekwart van de goederen in de EU gaat nog altijd over de weg, met alle CO2-uitstoot van dien. Terwijl de unie de bijdrage van het vervoer aan klimaatverandering binnen een paar jaar juist drastisch wil verminderen. De „tonnen aan ambitie” van de commissie zijn „ver verwijderd van de realiteit”, zegt Annemie Turtelboom van de Rekenkamer, die toeziet op de EU-uitgaven.

Dat geldt ook voor de plannen van de commissie om de vrachtauto beter te combineren met het binnenvaartschip en de trein. Met zogeheten intermodaal vervoer kan vracht in een handzame container of andere vrachteenheid soepel switchen tussen rivier, spoor en snelweg. Dat zou in ieder geval schelen op sommige etappes van handelsroutes tussen bijvoorbeeld Rotterdam en München.

Maar de vrachtauto blijft vaak het flexibelst, snelst en goedkoopst, constateert de Rekenkamer. De 1,1 miljard euro die Brussel in zeven jaar in intermodaal vervoer heeft gestoken, heeft daar weinig aan veranderd. EU-lidstaten doen wat henzelf het beste lijkt. En EU-regels zitten spoor en binnenvaart juist in de weg. Zo moeten treinmachinisten bij de grens wisselen omdat ze, anders dan chauffeurs, de landstaal moeten spreken en moeten goederentreinen soms passagierstreinen laten voorgaan. Het EU-netwerk voor goederenvervoer is „simpelweg nog niet geschikt voor intermodaliteit”, is de conclusie van de financiële waakhond.