Voor veel mensen die hulp of zorg nodig hebben, is het vaak onduidelijk bij welk loket ze moeten aankloppen. De ene keer is dat de gemeente en de andere keer de zorgverzekeraar. Zo valt dagbesteding onder de Wmo, die door gemeenten wordt betaald, terwijl de wijkverpleging door zorgverzekeraars wordt gefinancierd. Een ‘zorgarrangeur’ kan voorkomen dat deze mensen van het kastje naar de muur worden gestuurd.

Deze zorgadviseur kijkt samen met de inwoner wat nodig is en regelt vervolgens de benodigde hulp en zorg. Met het maandag beschikbaar gestelde subsidiegeld van VWS kunnen gemeenten een ‘zorgarrangeur’ inschakelen.

De afgelopen jaren is hier in de gemeenten Dongen, Ede en Hoogeveen mee geëxperimenteerd. Een centrale persoon staat daar naast een inwoner die hulp en/of zorg nodig heeft. Deze ‘arrangeur’ geeft niet alleen advies, maar zoekt en regelt de best passende zorg. De ervaringen zijn positief. Mensen werden beter geholpen en er stroomden minder mensen de Wlz in. Daarop heeft minister Conny Helder (Langdurige Zorg) besloten de proef uit te breiden en de krappe 9 miljoen euro beschikbaar te stellen.

„Als je als oudere langdurig en intensief zorg nodig hebt, moeten er dingen geregeld worden bij gemeenten, maar ook via de zorgverzekering kan je aanspraak maken op zorg. Om duidelijkheid en rust te scheppen en om de zorg uit verschillende domeinen beschikbaar te maken, kan het dan helpen als er iemand is die je de juiste richting wijst. Daarvoor zijn deze adviseurs bedoeld”, zegt Helder.

Met de subsidie van VWS kunnen gemeenten experimenteren met betere samenwerking tussen verschillende zorgpartijen. Gemeenten kunnen subsidie aanvragen om daarmee een arrangeur aan te stellen. Ze mogen ook met andere voorstellen komen, als die maar helpen te voorkomen dat mensen een beroep moeten doen op de Wlz.