We maken ons zeer druk over van alles en nog wat, maar de Heere Jezus zegt: „Zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid” (Mattheüs 6:33). Dat is het waar het om gaat. Doen wij dat in ons leven? Hoe ­beginnen wij de dag? Hoe eindigen wij de dag? Wij lezen dat Daniël driemaal daags bad tot de Heere met geopende vensters naar Jeruzalem. Kennen wij zulke geopende vensters naar het hemelse Jeruzalem?

Want wij moeten met God verzoend worden en in gemeenschap met Christus leven. Wij kunnen denken de wereld te bezitten, maar wanneer wij buiten Christus leven, zal alles tegen ons zijn.

Waar het om gaat? Aandachtig luisteren en eerbiedig buigen voor het Woord van God. Nu willen wij, reformatorische christenen, ons erop laten voorstaan dat wij Bijbelgetrouw zijn. Natuurlijk willen wij voor het Woord van God buigen, want wij erkennen het gezag van de Schrift.

Maar toch is de praktijk anders. Wanneer een synode besluiten neemt op grond van Gods Woord, dan hebben wij opeens te maken met synodale besluiten en wordt er niet meer gerept over het Woord van God. Maar dan wordt vergeten dat synodale besluiten genomen zijn op grond van datzelfde Woord. Dan is afwijken van synodale besluiten niets anders dan afwijken van Gods Woord.

Wanneer een synode bepaalt dat homoseksuele praxis zonde is, omdat de Schrift ons dat voorhoudt, en een kerkenraad vervolgens zulke besluiten naast zich neerlegt, zondigt men niet tegen een synode-­uitspraak, maar tegen het Woord van God.

Wanneer de Schrift onomwonden het ambtelijk functioneren van vrouwen in de gemeente verbiedt en een synode in lijn daarmee een besluit neemt, mogen individuele kerken niet zeggen dat dit slechts een synodale bepaling is, want in werkelijkheid is het een vertolking van het Woord van God.

Dus waar gaat het om? Onderwerping aan het gezag van Gods Woord. Want zulke synodale besluiten verwerpen, is de Schrift verwerpen. En de gevolgen daarvan zijn desastreus. Kijk maar naar kerkverbanden in binnen- en buitenland die afgeweken zijn van het Woord van God. Heeft dit geleid tot geestelijke opwekkingen? Bloeien zulke kerkverbanden? Zijn mensen daar heilbegerig geworden? Of gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat het geestelijke leven zover is ingezonken, dat men de kerkgang eigenlijk niet meer nodig heeft? Wanneer wij van Gods Woord afwijken, zal dit vroeg of laat leiden tot de ondergang van de kerk.

In Canada staan vele oude kerkgebouwen, verspreid over heel het platteland. Vroeger waren die kerken vol, nu staan ze leeg en worden ze omgebouwd tot woningen. Vroeger werd daar het presbyteriaanse of methodistische geloof beleden en hield men vast aan het Woord van God. Maar door invloeden van de evolutietheorie en barthiaanse theologie heeft men het gezag van Gods Woord losgelaten. Wereldgelijkvormigheid deed zijn intrede en de kerk liep leeg. Op plaatsen waar vroeger het gereformeerde geloof beleden werd, heerst nu het secularisme.

Ook in Nederland worden kerkgebouwen omgebouwd tot woningen. De mensen komen niet meer omdat men het Woord van God als gezaghebbend voor heel ons leven loslaat. De mens hoeft niet meer wederom geboren te worden en Goddelijke straf op de zonde is iets waar men zich niet meer druk om maakt. De hel verschrikt niet meer en de hemel lokt niet meer. Dan zien we God als een afgod, die wij alleen maar aanroepen wanneer wij hem nodig hebben. Allemaal gevolgen van het loslaten van Gods Woord.

Wanneer dan een synode uitspreekt dat homoseksuele praxis zonde is en dat vrouwen niet mogen worden toegelaten tot de ambten, dan gaat het maar niet om synodebesluiten, maar om de waarheid van de Heilige Schrift. En daar moet het om gaan, in ons persoonlijke leven maar ook in het kerkelijke leven.

De auteur is emeritus predikant in de Christelijke Gereformeerde Kerken. Weerwoord gaat in op vragen die in deze tijd op christenen afkomen.