De route die we lopen is een zogenaamde Groene Wissel: een niet-gemarkeerde wandeling vanaf een NS-station, in dit geval Baarn. De initiatiefnemer, Bart van der Schagt, heeft een voorliefde voor weinig belopen paden en onverwachte doorsteekjes. Die ontbreken ook in deze route niet.

Bijvoorbeeld een pad waarvan je je afvraagt of het wel een pad is: er komen kennelijk zo weinig mensen langs dat het parcours zich nauwelijks onderscheidt van de omringende bosgrond. Het is ook nog eens een smal, tussen de bomen door slingerend tracé, waardoor het pad min of meer in het bos opgaat. Zo heb je als wandelaar het idee, een beetje, dat je jezelf een weg baant door onbekend gebied. Een instructie als ”u moet verderop misschien even om omgevallen bomen heenlopen” draagt bij aan dat padvindersgevoel.

De wandeling begint en eindigt met een stukje bewoonde wereld. Vanaf het station gaat de route eerst door de villawijk Hoog Baarn, met zijn brede straten en grote tuinen. Plaatjes van huizen, met veranda’s en torentjes, stuk voor stuk enorm groot. De wijk werd, nadat het nabijgelegen Paleis Soestdijk was gebouwd, aangelegd voor vermogende Amsterdammers.

Daarna lopen we al snel het bos in, op weg naar Kasteel Groeneveld. Dat blijkt een populaire locatie voor wandelaars te zijn. Het royale parkeerterrein bij het kasteel staat behoorlijk vol. In het park rond het kasteel wandelen aardig wat mensen, maar wat verderop kom je slechts nu en dan iemand tegen. Zoals dat vaak gaat: het is het drukst vlak bij zo’n parkeerterrein.

Een belangrijk kenmerk van het park bij het kasteel zijn de slingerende waterpartijen, omzoomd door talrijke bomen. Een prachtig decor om op een zonnige dag doorheen te lopen. Je ziet de zon al van verre blikkeren op het nagenoeg rimpelloze water. In het bladerloze seizoen steken de bomen als grillige kunstwerken tegen de hemel af. Het donkere, spiegelende water van de singels draagt bij aan het spectaculaire lijnenspel. Natuurschoon om je aan te vergapen.

Na het park lopen we een tijdje door een meer open gebied, met links grasland. Vervolgens duiken we, na het passeren van een spoorlijn, het bos weer in, richting Kasteel De Hooge Vuursche. De route-instructies zijn helder: gewoon het brede zandpad volgen, alle zijwegen negeren.

De ventweg langs de drukke Hilversumsestraatweg is qua wandelplezier even doorbijten. Maar daarna volgt er gelukkig nog een stuk door een ruig bosgebied, met kruip-door-sluip-doorpaadjes. Als toetje lopen we vervolgens opnieuw door de lanen van Hoog Baarn.