Goldschmidt promoveerde ooit op een onderzoek naar cichliden, een soort vissen, maar richt zich sinds 1993 volledig op schrijven. Zijn boek Darwins hofvijver verscheen in meerdere landen.

Hij formuleert „elegant en bedachtzaam, is een meester van de lichte ironie en zijn formuleringen zijn helder belijnd, zichtbaar zorgvuldig gecomponeerd en van een soepele talige muzikaliteit. Als essayist is hij een verteller die weet dat de inhoud en vorm hand in hand gaan”, oordeelt de jury verder.

De laureaat is dolgelukkig met de onderscheiding, die hem op 25 mei wordt uitgereikt: „Talloze schrijvers die ik heel goed vind, hebben hem gekregen. Ik kan eigenlijk nog niet geloven dat deze eer mij nu ook ten deel valt.” Hij doet het schrijven niet voor de erkenning: „Als geen enkele uitgever interesse zou hebben om mijn werk uit te geven, dan zou ik toch zo ongeveer doen wat ik nu doe. Het is voor mij een manier om over dingen na te denken en mijn gedachten te ordenen.”

De P.C. Hooft-prijs wordt jaarlijks toegekend aan een Nederlandse auteur voor een telkens ander genre: verhalend proza, beschouwend proza en poëzie. Eerdere laureaten in de categorie beschouwend proza zijn onder anderen Maxim Februari (2020) en Gerrit Komrij (1993).