De liefhebber van ijs hoopt niet op sneeuw, maar op de Russische beer. Deze term verwijst naar de Siberische kou die dankzij een stabiele wind uit de oosthoek zorgt voor droog en helder vriesweer.

De liefhebber test het ijs als het eigenlijk nog niet kan. Krakend ijs breekt immers niet. De vroege vogel neemt gerust een dagje vrij voor een paar eerste schaatsmeters. Hij denkt al een stap vooruit en hoopt op het echte werk. Een tocht door de Alblasserwaard of de Weerribben. Dat is uniek.

Het jonge grut gaat naar de ijsbaan. Sommigen zitten op een slee, anderen binden ijzers onder de schoenen. Nederland is weer even een schaatsland.

Wie niet schaatst, geniet van een indrukwekkend winterlandschap. De natuur is op z’n mooist. Vogels aan de pindaslinger. Een heldere, blauwe hemel.

Zo geniet Nederland van de vrieskou die in het bijzonder deze winter ook veel uitdagingen geeft. De kachel moet aan, de kosten lopen op. De dakloze rilt, verlangend naar warmere dagen.