“Als bewoners met zo’n laag niveau hun handen vouwen, dan ontroert me dat”

“Wat een voorrecht dat er nog instellingen zijn waar de Bijbel elke dag op tafel komt. Tegelijkertijd brengt die identiteitsgebonden zorg ook een verantwoordelijkheid met zich mee. Dat drukt soms op me.”

Strijd “Ouders hebben de doopbelofte afgelegd, die nemen wij niet over. Maar we proberen er wel invulling aan te geven. Het blijft altijd een strijd. In mijn groep waar intensieve zorg wordt geleverd, zijn bewoners met een verstand van een half jaar tot een jaar. Sommigen kunnen niet praten en dan zie je soms weinig terug. Maar af en toe merk je dat je door het zingen van een psalm een ingang vindt. Wanneer dan zelfs de bewoners met zo’n laag niveau automatisch, maar zo respectvol, uit eerbied hun handen vouwen, dan ontroert me dat zo.”

Deden we genoeg? “Zeker wanneer iemand overlijdt, dan houdt me altijd bezig: “Is het wel genoeg wat we gedaan hebben? Tegelijkertijd is het heel mooi dat er binnen Adullam zoveel meer ruimte is om invulling te geven aan het proces rondom het sterven. Dat vind ik belangrijk. Daarom vind ik de palliatieve zorg zo mooi. Als de eeuwigheid roept, dan wil ik samen met de familie nog zoveel mogelijk voor iemand betekenen.” “Een tijdje terug maakten we mee dat een vader van een van de bewoners zou gaan sterven. De bewoner heb ik hierin geprobeerd te begeleiden, mede met de hulp van de orthopedagoog en logopedist. Op zulke momenten merk ik hoeveel ik beteken voor cliënten. Toen de bewoner alle namen van de zussen en broers op de kaart voorlas, wees hij naar mij: Ik stond er niet bij. Dat raakte me diep. “Ik zei, je bent wel mijn vriend, maar het is niet mijn papa.”

“Ik vind het bijzonder om in de palliatieve fase nog, samen met familie, alles voor iemand te doen”

Puur “Gehandicapten kunnen zo puur zijn. Die puurheid heeft ervoor gezorgd dat ik nu zo’n passie heb voor hen. Een keer ging ik met een bewoner naar het 60-jarig huwelijksjubileum van zijn ouders. Toen was er iemand tijdens de receptie die op mijn stoel wilde gaan zitten. Hij trok de stoel opzij, want ik moest daar zitten,” schatert ze. “Hierdoor betekent Adullam zoveel voor mij. Er zijn maar weinig hobby’s waar je voor betaald wordt. Nou, zo’n hobby heb ik.” “De intensieve zorg heeft een apart plekje in mijn hart. De mensen zijn zo afhankelijk, je kunt veel voor ze betekenen. Ik beschouw het als een gave van God om voor deze mensen te mogen en te kunnen zorgen. Ik krijg een band met de bewoners die ik begeleid. Als ik ze dag in dag uit, vaak jarenlang, verzorg, dan raak ik vergroeid met ze.”

Weer gaan werken from Stichting Zorg Adullam on Vimeo .

Professionalisering “De laatste jaren heb ik de zorg binnen Adullam sterk zien professionaliseren door een duidelijke zorgvisie en goed samengestelde teams. Hierin vullen schoolverlaters, ervaren mensen, zij-instromers, mannen, vrouwen en herintreders elkaar aan. Dan is er ook genoeg nuchterheid in een team, zakelijkheid en overwicht. Als herintreder breng ik levenservaring in. Niet alle kennis haal je nu eenmaal uit een boek. Hiermee vul ik de schoolverlaters aan die hier met nieuwe kennis binnenkomen.” “Adullam is een goede werkgever. Ik kan hier cursussen volgen en ik krijg alle ruimte. Hierdoor kan ik me verder ontwikkelen in mijn functie als meewerkend teamleidster.”

Geïnteresseerd in weer gaan werken? Bel of app naar 06 37 18 40 23 of mail naar hr@adullamzorg.nl . Kijk ook op werkenbijadullam.nl voor actuele vacatures.

“Als bewoners met zo’n laag niveau hun handen vouwen, dan ontroert me dat”

Partnercontent

RD.nl in uw mailbox?