Terwijl christenen over de hele wereld onlangs Pasen vierden, vond er in Noord-Korea een heel andere soort viering plaats. Op 15 april werd de geboortedag van Kim Il-sung herdacht. De bevolking werd gedwongen om deel te nemen aan evenementen waarmee de familie Kim werd verafgood. Hij was de oprichter van de communistische dictatuur in Noord-Korea en wordt nog steeds beschouwd als de ”eeuwige leider” van het land, ondanks zijn dood in 1994.

Noord-Korea heeft de op twee na grootste bitcoinreserve ter wereld

Zijn kleinzoon, Kim Jong-un, regeert het land deze maand dertien jaar. Hij geeft zijn persoonlijkheidscultus steeds verder vorm. De geïndoctrineerde burgerbevolking gaat hieronder gebukt. Anders denken of anders geloven wordt niet getolereerd. Doe je dat wel, dan loop je grote risico’s. Denk aan de keiharde realiteit van honderdduizenden Noord-Koreanen die onder erbarmelijke omstandigheden in werkkampen zitten. Onder hen zijn ook vele duizenden christenen. De kleine christelijke minderheid in het land –naar schatting 400.000 mensen– is al decennia specifiek doelwit van de Kims.

Kim Jong-un zet zichzelf neer als een sterke, moderniserende leider, of dat nu gebeurt door flitsende nieuwbouwprojecten, door investeringen in geavanceerde wapens of door grootschalige diefstal van cryptocurrency.

Cyberdiefstallen

Sinds de Russische invasie in Oekraïne is Noord-Korea steeds actiever geworden als wapenleverancier en heeft het zich ontpopt als een belangrijke bondgenoot van Poetin in oorlogstijd. Wapens, munitie en zelfs militair personeel worden het land uit gestuurd, terwijl brandstof, geld en Russische technologie het land binnenkomen.

De medische voorzieningen verkeren in erbarmelijke staat

De technologische vooruitgang van Noord-Korea wordt ook weerspiegeld in zijn betrokkenheid bij cybercriminaliteit. Een militair georganiseerde eenheid van hackers is al jaren actief, met als een van de meest recente successen de diefstal van 1,4 miljard euro aan digitale tokens in februari van dit jaar. Na de Verenigde Staten en Groot-Brittannië heeft Noord-Korea nu de op twee na grootste bitcoinreserve ter wereld. Deze cyberdiefstallen voorzien het regime van geld voor militaire ontwikkeling en zwartemarktactiviteiten. En ongetwijfeld wordt hiermee ook de buitensporige levensstijl van Kim Jong-un en zijn elitekring bekostigd, waarbij internationale sancties vakkundig omzeild worden.

Zelfredzaamheid

Het lijkt op het eerste gezicht of het land vooruitgang boekt in het aanschurken tegen een grootmacht als Rusland en zo zijn geïsoleerde status achter zich laat. In werkelijkheid blijft Noord-Korea stevig geworteld in de basis van de Juche-ideologie van grootvader Kim Il-sung. Die is gebaseerd op het principe van ”zelfredzaamheid”. Deze doctrine bevordert isolement en druist in tegen de menselijke natuur: interactie en uitwisseling van goederen en diensten tussen gemeenschappen en naties.

Noord-Korea kan zichzelf niet in stand houden, hoe hard het regime het ook probeert

De dagelijkse realiteit is dat het land de zelfredzame status bij lange na niet haalt. Kim Jong-un omringt zichzelf met luxe, prestige en macht, terwijl de overgrote meerderheid van de bevolking een treurig bestaan leidt. De humanitaire omstandigheden behoren nog steeds tot de slechtste ter wereld. De medische voorzieningen verkeren in erbarmelijke staat en Noord-Korea heeft het hoogste percentage tuberculosepatiënten ter wereld. De klimaatverandering eist ook haar tol. Gewone burgers, die bomen kappen voor brandstof en landbouw bedrijven op de bergen om te overleven, versnellen de bodemerosie, wat leidt tot overstromingen en landbouwgrond onbruikbaar maakt. Pyongyang erkent dat het land dringend hulp nodig heeft.

Dialoog

Daarin ligt misschien een voorzichtig kantelpunt: ondanks het wapenarsenaal, diefstal, illegale activiteiten en de uitbuiting van de eigen bevolking kan Noord-Korea zichzelf niet in stand houden, hoe hard het regime het ook probeert. Samenwerking met buitenlandse partijen is hard nodig en het regime moet serieus overwegen zijn deuren te openen.

Verschillende buitenlandse niet-gouvernementele organisaties (ngo’s) zijn al benaderd voor hulp en deze verzoeken kunnen het begin zijn van een nieuw seizoen van dialoog. Maar zinvolle betrokkenheid moet wederzijds zijn. Belangrijke onderwerpen moeten op tafel liggen. Bijvoorbeeld mensenrechten, de gevangenkampen, openbare rechtszaken volgens de Noord-Koreaanse wet en de fundamentele vrijheid van godsdienst en levensovertuiging.

Moeilijke weg

Je hoeft geen profeet te zijn om te voorzeggen dat dit een moeilijke weg zal zijn, zonder snelle oplossingen. Maar Noord-Korea jaar in, jaar uit in een isolement laten is geen houdbare situatie. Laten we bidden voor en werken aan een toekomst waarin het land zijn deur een klein beetje openzet. En wanneer dat moment aanbreekt, laten we dan de waarde erkennen van elke inspanning die we hebben gedaan in het nastreven van de waarheid, waarbij we alle obstakels met goedheid overwinnen.

De auteur is politiek adviseur bij Open Doors.