Het is een roerig stelletje, de jongens en meisjes van kinderkoor Jonge Ichthusklanken uit Boskoop. Toch heeft dirigente Rianne Heijboer haar zangertjes goed onder de duim. „Houding, ontspanning, ar-ti-cu-la-tie, adem en resonant”, springen en spreken de kinderen met „de juf”.

Rechtop staan, handen op de buik, uitblazen op een ”fff”, en daarna inademen, laag in je buik. Nee, we zijn niet bij de afdeling logopedie aanbeland. Bij damesensemble Yerusha uit Capelle aan den IJssel weten ze: een goede repetitie begint met stevig inzingen.

Muziek van Vivaldi, Bach of Byrd? De jongens draaien er hun hand niet voor om. Hoge noten en moeilijke loopjes? Ze nemen de hobbels moeiteloos. Als de mannen erbij komen, waan je je zomaar in een Engelse kathedraal. Maar we zijn gewoon in Gorinchem.

„Hup, hup, mannen, opstaan.” Dirigent Peter Eilander houdt de vaart erin deze donderdagavond tijdens de repetitie van mannenkoor Door Eendracht Verbonden. Het programma voor het jaarlijkse kerstconcert in Gorinchem vraagt nog de nodige aandacht.

„Weg! Kom maar!” Het is de tweede repetitie van het seizoen voor instrumentaal ensemble Intermezzo. Het Goudse orkest is onderweg naar een uitvoering van muziek van Bach in Haastrecht. „Jullie zijn “in progress””, vindt invaldirigent Gerard de Wit.

„Dit klinkt te zwaarmoedig.” Al aan het begin van de repetitie vraagt dirigent Patrick Pranger aandacht voor tekstuitbeelding. „„Selig sind, die da Leid tragen” moet hoopvoller klinken.” De zangers van Sonante Vocale uit Amersfoort laten horen dat ze het hebben begrepen.

Ze zijn met een klein clubje, maar het voelt als familie: christelijk gemengd koor De Lofstem uit Huizen. Dat ze allemaal net wat ouder zijn, geeft een extra tintje aan het koor. En de tien dames en twee heren bewijzen dat je nog prima kunt zingen als je ruim boven de 55 bent.

Ze zijn aan elkaar gewaagd, de blazers die deze middag in Utrecht hun maandelijkse oefenmoment hebben. Van een verstilde Sweelinck tot een feestelijke Franse mars: het koper schalt uitbundig door de kathedraal.

We zijn op De Regenboog uit Heerde. Hier doen ze meer dan alleen zingen: leden delen ook lief en leed met elkaar. Dat emoties op dit koor de vrije loop worden gelaten, blijkt nog extra tijdens deze repetitie, die een zwart randje heeft.

„Kun jij ook niet slapen na een concert?” „Nee joh, die muziek blijft heel de nacht in m’n hoofd rondzingen.” In het kleine bovenzaaltje van de Gasthuiskapel in Tholen praten de leden van Chantez à Dieu elkaar voorafgaand aan de repetitie bij. Eén keer in de twee weken komt het 22 leden tellende koor hier beslagen ten ijs.