In de aula van de Theologische Universiteit Apeldoorn verdedigde Jan Kees Kooijman maandagmiddag zijn proefschrift ”Eén kudde, één Herder”.

In de gemeenten van de Vroege Kerk kwamen veel culturen samen. Daar kan en moet de kerk van nu lessen uit trekken, vindt missioloog Jan-Kees Kooijman.

Eenheid onder christenen is ook vandaag niet vanzelfsprekend. Het gebed is en blijft nodig. Opdat de wereld zal zien dat Christus gezonden is door de Vader.

Met de leeruitspraken
van 1931 hebben de Gereformeerde Gemeenten andere kerken niet veroordeeld als niet-gereformeerd, betoogt drs. M. Golverdingen.

Wie werkelijk gereformeerd is, kent de kracht van de gereformeerde belijdenis in het hart. Minder mag er niet gezegd worden, meer is om één te zijn in het geloof niet nodig, stelt dr. P. de Vries.

De leeruitspraken uit 1931 verengen de gereformeerde traditie, reageert dr. H. J. C. C. J. Wilschut op drs. M. Golverdingen.

Terecht vraagt dr. Wilschut zich af of er wel voldoende zicht is gebleven op de eenheid van de kerk van Christus. Dit neemt niet weg dat er enkele kanttekeningen te plaatsen zijn bij zijn betoog, reageert drs. M. Golverdingen.

APELDOORN – Het is onjuist om de zogenoemde leeruitspraken die de Gereformeerde Gemeenten in 1931 opstelden „een exclusief confessioneel karakter” te geven. Dat stelt drs.
M. Golverdingen, emeritus predikant van de Gereformeerde Gemeenten, donderdag op de opiniepagina van deze krant.

De verdeeldheid in de gereformeerde gezindte heeft te maken met individualisme, betoogt dr. H. J. C. C. J. Wilschut.