De 35 kilometer kost me nog bijna twee uur. Het gaat niet alleen over asfalt, maar ook langs lange onverharde wegen. Otterlo is het enige plaatsje waar ik vanaf Beekbergen doorheen trek. De omgeving is prachtig.

De weg voert naar Lunteren, waar ik in ruil voor een klusje mag blijven lunchen. Bij de rotonde aan de Barneveldseweg, aan de rand van het dorp, werken twee mannen en een vrouw in de voortuin van een voormalige bakkerij. Ze stellen zich aan mij voor als Johan van Silfhout (28), beheerder van het pand en bewoner Laurens. De vrouwelijke bewoner blijft liever anoniem.

Johan werkt bij een accountantskantoor in Barneveld. Samen met zijn vrouw Heline (29) runt hij Het Rotondehuis. Ik vraag Johan mij uit te leggen waar ik ben beland. „De jongeren die wij opvangen, kunnen om verschillende redenen niet op zichzelf wonen”, legt hij uit. „Als christelijk beheerders­echtpaar willen we graag dat deze jongeren een veilige plek hebben om op adem te komen.”

Ik ben benieuwd naar het verhaal van de jongeren die onderdak zoeken in Het Rotondehuis. Laurens (30) wil me zijn verhaal wel vertellen. Hij woont sinds ruim twee jaar bij de rotonde. Eerst studeerde hij een tijdje geneeskunde. Daarna godsdienst pastoraal werk aan de Christelijke Hogeschool Ede. Beide opleidingen rondde hij niet af. Hij kwam in de psychiatrie terecht. „Ik kon de verantwoordelijkheid om op mezelf te wonen niet aan. In mijn studententijd ging ik drinken en zo.”

Het Rotondehuis voelt voor Laurens als een thuis, legt hij uit. Langzamerhand ziet hij de toekomst weer rooskleurig in. Samen­leven met anderen geeft hem de structuur die hij nodig heeft. Met dank aan het beheerdersechtpaar en hun kinderen.

„Vond je het schoon?” wil Laurens van me weten na mijn toiletbezoek. De wc was inderdaad brandschoon. „Ik haal er twee keer per dag een doekje overheen.” Daarnaast heeft Laurens
in Het Rotondehuis leren koken. „Je begint gewoon met experi­menteren, recepten van Albert Heijn zijn mijn favoriet.”

Zelfstandig wonen ziet Laurens nog niet zitten. „Ik vind het lastig om op eigen benen te staan. Tijdens mijn studie leerde ik dat je een baan, een partner, een levensovertuiging en een woning nodig hebt om zelfstandig te wonen. Ik heb alleen een levensovertuiging. Ik ben niet met het geloof opgegroeid, maar op mijn 21e leerde ik God kennen.” De stem van Laurens, lid van de hersteld hervormde gemeente in Lunteren, wordt zachter. „Ik heb Gods liefde ervaren. Dat geeft vrede. ondanks alle onrust in mijn hoofd.”

Samen met Laurens veeg ik het tuinpad aan om de lunch te vergoeden. Dan vertelt de klok me dat het tijd is om naar Maarn te vertrekken. Op dat moment weet ik nog niet dat ik over een paar uur met een pak van 30 kilo aan mijn lijf over de grond zal rollen.


Survivaltocht van journalist met kip

Deze zomer kun je op reis met Puntuit­redacteur Arien van Ginkel (23). In het gezelschap van een kip fietst hij van de RD-redactie in Apeldoorn naar zijn ouderlijk huis in Waddinxveen. De 190 kilometer lange route telt acht pitstops, verdeeld over drie dagen. In ruil voor een klusje ontvangt hij een maaltijd of slaapplek.