Na zo’n veertig minuten rijdt de Puntuitauto de afrit af richting het centrum van Zwolle. Wat is wijsheid, vraag ik me af. Het centrum in, of proberen op een industrieterrein een werkplek te vinden?
Ik ga voor het laatste. En dat is fout. Nergens zie ik een geschikt bedrijf. Enigszins gefrustreerd volg ik een dijk en raak verzeild in een klein dorpje waarvan ik het bestaan niet eens wist. Frankhuis heet het. Op een paar kabeltrekkers na is het gehucht verlaten. Die mannen hebben niets aan een hulp. Ze werken voor een ander en hebben heus geen tientje over voor wat hand-en-spandiensten.
Dan maar door naar Lelystad, in de hoop dat de provincie Flevoland meer te bieden heeft. Via Harderwijk gaat het richting de polder. Zeewolde staat op de borden.
Zeewolde? Daar zit toch RVM Reclame, onze sponsor van de Puntuitstickeractie? Een blik op de klok leert dat het koffietijd is. Een bakkie bij de sponsor zou niet gek zijn. Kunnen ze direct de stickers bekijken die op de auto zitten. Het is immers hun drukwerk.
Koffie is er, enthousiasme over de stickers ook. Nadat ik mijn verhaal heb gedaan over deze actie, trekt eigenaar Roelof zijn portemonnee. Daar ligt opeens 25 euro. „Aan zo’n leuke actie werk ik graag mee”, zegt hij. Maar voor zo’n megafooi wil ik wat doen. „Dat is niet nodig joh.” Jawel, ik sta erop. „Dan veeg je de hal maar aan”, is zijn reactie.
Gretig pak ik de bezem en veeg de hal schoon. Brandschoon. Dit gaat goed. Binnen twee uur al 25 euro te pakken. Als dat zo doorgaat, houd ik straks geld over.
Verkwikt door een heerlijke bak koffie gaat het alsnog richting Lelystad. Daar lang rondhangen lijkt me niet handig, gezien de eerdere ervaring in Zwolle. In Friesland, dáár moet ik zijn voor klusjes. Boerderijen zat.
Jongerenredacteur Evert rijdt van provinciehoofdstad naar provinciehoofdstad. Een rondje Nederland met 50 euro op zak. Dit is deel 2 in een serie. Volgende week deel 3.
