Subthema 'auteurs'

Huilen in de zon op Hoenderloo

Een schep suiker op je boterham als je jarig bent; met Kerst een stukje vlees in plaats van glibberige spekjes en 's zomers bosbessen plukken. Dat zijn rond de jaren dertig van de twintigste eeuw de hoogtepunten in het leven van "de jongens op Hoenderloo." Het Amsterdammertje Harry van Rijn is een van hen. Zeventig jaar later vertrouwt hij zijn ervaringen in het (nu anderhalve eeuw oude) Veluwse opvoedingsgesticht toe aan het papier.
Lees meer

Carry Slee beschrijft onveilige jeugd in "Moederkruid"

Wie legt de meetlat niets steeds net een paar centimeter hoger om zichzelf opnieuw te kunnen overtreffen? Carry Slee doet zo'n poging. Voor de vierde achtereenvolgende keer is haar jeugdboek "Kappen" door de Kinderjury als beste, meest gelezen boek uitgekozen. Carry Slee laat het er niet bij en springt nog een stukje verder, de volwassenenliteratuur in. Om wraak te nemen op het feit dat de literaire smaakmakers haar nog steeds links laten liggen of om de tragiek van een moeilijke jeugd te verwerken?
Lees meer

Een middelmatig geschreven roman

"Iemand deed mij de onzinnige vraag of ik mijn leven nog eens over zou willen doen. Ook al had ik veel minder gefaald dan ik gedaan heb, dan zou ik er vorstelijk voor bedanken om een middelmatig geschreven roman nog eens over te schrijven." Het zijn woorden van Adriaan Roland Holst aan het eind van zijn leven. De "prins der dichters" velde een hard oordeel over zichzelf, zo blijkt uit de uitgebreide biografie die Jan van der Vegt schreef. Hij schroomde niet om woorden als "gefaald" en "middelmatig" op zichzelf toe te passen.
Lees meer

Gevarieerde uitingen van het hart

De Duitse schrijver Bernhard Schlink (geb. 1944) werd in 1995 wereldberoemd met zijn roman "Der Vorleser". Deze roman werd in 22 talen vertaald, waaronder het Nederlands. Het gaat in "De voorlezer" om een intieme liefdesgeschiedenis tussen een schooljongen en een vrouw die een nazi-kampbewaakster blijkt te zijn geweest.
Lees meer

Gedichten van Deelder soms niet onaardig

Sommige dichters hebben hun roem meer te danken aan hun persoonlijkheid dan aan de kwaliteit van hun schrijfsels. Althans, die gedachte komt bij me op tijdens het lezen van J. A. Deelders nieuwste dichtbundel "N.V. Verga." Veel esthetisch genot weet ik er tenminste niet aan te beleven.
Lees meer

Weelderig, maar nooit overdadig

De poëzie van de dichter H. C. ten Berge staat bekend als relatief ontoegankelijk. Ook zijn nieuwste bundel, "Oesters en gestoofde pot", is niet op iedere bladzij even gemakkelijk te interpreteren. Al geven sommige gedichten hun inhoud (gelukkig) vrij vlot prijs.
Het opvallendste kenmerk van "Oesters en gestoofde pot" is zijn veelzijdigheid. De bundel bevat gedichtencycli over uiteenlopende onderwerpen; maar ook veertien vertaalde gedichten en "vier exercities" (zie onder).
Lees meer

Schrijven tegen het voorbijgaan

Willem van Toorn schrijft ergens: "Opdat je nooit vergaat/ doe ik je in het gedicht." Dit zijn typerende regels, want de dichter beschouwt de taal (onder meer) als hulpmiddel tegen het voorbijgaan. Onlangs verscheen zijn verzamelde poëzie onder de titel "Gedichten 1960-1997".

Lees meer

Geen paradijs op aarde

"Paradiso" heet de nieuwe roman van Joke Verweerd. De hoofdpersoon, Wies Schonewille, zoekt net als alle mensen naar een paradijs op aarde. Maar gaandeweg het verhaal komt ze achter de waarheid: "Geen mens kan het paradijs zijn voor een ander, dat is een bodem waar je gegarandeerd ooit doorzakt. Hoe goed je het bedoelt en hoe graag je het wilt."

Lees meer

Geschriften uit het Achterhuis

Van het bekendste boek uit de Nederlandse literatuur verscheen een nieuwe standaardeditie, vollediger dan ooit. In hun inleiding schrijven de samenstellers: "Nu, 56 jaar na de dood van Anne Frank, zijn ál haar eigen geschriften, haar dagboeken en haar verhaaltjes, compleet uitgegeven. Haar wens, haar verlangen schrijfster te worden is hiermee in vervulling gegaan."
Lees meer

Verbannen uit het vaderland

Duitsers hebben aardappelhoofden en te dikke nekken. En Hitler heeft geen mooi gezicht. Dat stelt een klein Joods meisje, de hoofdpersoon van "Het vaderland. Kinderjaren in Berlijn", de literaire autobiografie van Judith Markus (1926), nuchter vast.

Lees meer