De HP x360 werd afgedankt door de christelijke basisschool De Akker uit Dieren waar Justin op heeft gezeten. Het scherm werkte niet meer.

Joas haalde het toetsenbord los, maakte de aansluiting van de kabel die het scherm van stroom voorziet schoon, plugde de kabel weer in en kreeg er een compleet werkende laptop voor terug. Dat dacht hij tenminste. Maar toen hij het toetsenbord loshaalde, had hij de aansluiting van het touchpad gesloopt, bleek later.

En daarom probeert hij nu, samen met Justin, die hem zo nu en dan de helpende hand toesteekt, een nieuwe kabel aan het aanraakvlak op het moederbord te solderen.

Als Joas even geen tin nodig heeft, werkt Justin aan het bureau tegenover zijn neef ondertussen aan zijn eigen project. Hij inspecteert de harde schijven die hij uit oude computers heeft gesloopt. Met de opslagruimte die zulke schijven bieden, kan hij nieuwere computers die interessant zijn voor de verkoop uitrusten met extra geheugen, zo is de gedachte. Om alle denkbare oude en nieuwe opslagschijven eenvoudig te kunnen inspecteren, hebben de neven een computerkast gebouwd waarop ze alle mogelijke typen harde schijven kunnen aansluiten.

De eerste opslagschijf die Justin verbindt met de computerkast, maakt een tikkend geluid en klinkt als een vliegtuig dat wil opstijgen. „Kapot en voor ons niet te repareren”, constateert Justin. „Deze gaan we inleveren als oud ijzer.” Een tweede schijf, met 200 GB opslaggeheugen, werkt wel perfect, constateert Justin als hij geen gekke geluiden hoort en de witte letters op een verder zwarte monitor hem tevreden stemmen. „Deze is ook al geformatteerd, zo te zien. Dus alle gegevens zijn eraf. Dat willen we. Als de schijven die we vinden niet leeg zijn, is formatteren het eerste wat we doen.”

De jongens zijn zeker twee keer in de week te vinden in de werkruimte boven de loods van hun opa en oma uit Spankeren, een dorpje naast hun woonplaats Dieren. De voormalige „Hoi zolder”, bedoeld als speelplek voor de kleinkinderen, is nu gekaapt door de neven en in gebruik door het nu nog onofficiële bedrijf JoJuElectronics. In de stellingen langs de wanden staan tien bakken vol met alle mogelijke kabels, zeven laptops, zes pc’s, elf monitoren en een server. Bijna alles werkt en staat te koop op Marktplaats.

De meeste elektronica hebben de neven opgehaald bij een kringloopwinkel in de buurt. „Achter die kringloopwinkel staat een container waar mensen elektronica inleveren”, legt Justin uit. Hij studeert aan het Technova College in Ede voor technicus engineering. „We zagen daar soms apparaten staan waarvan we ons afvroegen hoe ze zouden werken. Die wilden we dan graag openmaken.”

Zo haalde hij samen met Joas, die voor software developer leert aan het Astrum College in Velp, eens een oude printer uit de zeecontainer. Met veel pijn en moeite kregen ze de stokoude printer weer aan de praat. Nu doet hij dienst in hun kantoor. De ondernemers zijn ermee verguld. „Mooi toch, dat zoiets het nog doet”, vindt Joas. „We hadden geluk dat we op internet nog de juiste drivers vonden.”

De jongens doneren een derde van de verkoopopbrengst aan de nieuwe stichting Mercy. Die stichting is eerder dit jaar opgericht door oud-evangelist Teunis Rijneveld, die van 1988 tot 2001 namens Zending Gereformeerde Gemeenten (ZGG) in Nigeria werkte. Rijneveld is een broer van de opa van Joas en Justin. Justin: „Stichting Mercy, die inmiddels een ANBI- status heeft, zet zich in voor weeskinderen, (ex-)gevangenen en jongeren die hulp nodig hebben. Het is een christelijke organisatie, dat vinden wij mooi.” Joas: „En wij kennen de mensen die ervoor werken, dus we weten zeker dat het geld goed terechtkomt.”

http://www.jojuelectronics.nl/