„Hoe reageer je op een collega die abortus wil plegen? Ga samen ergens rustig zitten en vraag dan door”

Zijn medestudenten op de IVA Driebergen Business School praten over zwangersschapsafbreking alsof het een voorbehoedsmiddel is, legt hij uit. „Als je zwanger bent, pleeg je toch gewoon abortus”, zeggen ze dan tegen elkaar. „Het wordt vergoed door de zorgverzekering.”

Het schokt Jorian dat zulke nette mensen –ze vloeken niet of nauwelijks– zó over die gruwelijke praktijk kunnen praten. Het komt volgens de Nunspeter omdat ze niet weten waar ze het over hebben. „Met zestien dagen zwangerschap klopt het hartje van het kind al”, hield de VBOK-vrijwilliger zijn klasgenoten voor. „Toen waren ze verbaasd. Daar hadden ze geen idee van.”

​Collega
Het kan je zomaar gebeuren, schetst Jorian –leren jas en stevige handdruk– dat een collega vertelt dat ze abortus gaat plegen. Hoe moet je reageren? „Ga samen ergens rustig zitten en vraag dan door”, is zijn advies. „Want 24 weken, de periode tot wanneer je de zwangerschap mag afbreken, zijn te kort om te beslissen over het leven van een ander.”

Waarom houd je de baby niet? Weet je wat abortus is? Krijg je hier later geen spijt van? Dat zijn goede vragen om te stellen, vindt Jorian. „Wat je vooral níét moet doen is de aanstaande moeder veroordelen of met de Bijbel aan komen zetten. Dan verlies je het contact. Probeer te informeren.”

Informeren is voor de VBOK het nieuwe voorlichten, denkt Jorian. De scholier kwam in aanraking met de VBOK toen hij vorig jaar een bezinningsdag op de Fruytier scholengemeenschap in Apeldoorn moest organiseren. „De bedoeling was dat we gingen sporten, een hapje eten en ook nog wat aan bezinning deden. Ex-drugscrimineel Joop Gottmers bleek niet helemaal bij de schoolidentiteit te passen, dus we moesten snel iemand anders zoeken.” De VBOK kwam graag.

In die tijd was de prolifeorganisatie juist bezig met een nieuwe vorm van voorlichten. Ze vroegen Jorian om mee te denken. „Ze wilden niet langer voor een groep staan en het verhaal afsteken. Ze wilden mensen zélf laten nadenken. Door met elkaar te debatteren ga je dieper op de materie in en leer je tegelijk hoe je erover kunt communiceren.”

​Refomeisje
Nadenken over abortus is ook in reformatorische kring hard nodig, vindt Jorian. Een verhaal van een refomeisje van zijn eigen leeftijd kwam hem via de VBOK ter ore. Het raakte hem. „Ze was zwanger en haar vader zat in de kerkenraad. Ze was ervan overtuigd dat abortus een foute keuze zou zijn, maar liet het kind toch weghalen. Ze was bang dat, als uitkwam dat ze zwanger was, de omgeving haar en haar vader scheef zou aankijken.”

Binnenkort hoopt Jorian de +18 vereniging van de gereformeerde gemeente van Nunspeet -zijn eigen gemeente- een debattraining te geven. Het Lagerhuisdebat is zijn favoriete debatvorm. Iedereen krijgt een groen en een rood kaartje en geeft daarmee aan of hij/zij voor of tegen de –liefst ietwat rigoureuze– stelling is. Zo een als: Iedereen die abortus pleegt, moet voor de rechter verschijnen voor moord. Jorian geeft voor- en tegenstanders een beurt en zo ontvouwt zich een discussie.

Jorian hoopt dat de deelnemers aan het eind van de avond leuk hebben gediscussieerd. „Maar ook dat ze zich afvragen: Hé, in Nederland worden 30.000 abortussen per jaar gepleegd. Wat kan ik daar aan doen?” Jorian geeft alvast een antwoord: „Steun de VBOK en praat erover met anderen.”

De Week van het leven is volgens Jorian bedoeld om zwangere vrouwen een steuntje in de rug te geven. „Dat gebeurt nu onvoldoende. Alternatieven voor een abortus worden nog te weinig benoemd in de gesprekken bij abortusklinieken. 99 procent van de vrouwen die aankloppen bij een abortuskliniek, wordt geholpen. De klinieken moeten targets halen. Zo ziek is het!”

Wil jij regelmatig het beste van jongerensite Puntuit op je smartphone ontvangen? Vanaf nu kan dat door je aan te melden bij de redactie via WhatsApp. Puntuit voegt je dan toe aan een lijst, waarna je af en toe een artikel –eentje die je gelezen moet hebben– krijgt toegestuurd.