Locatie: Pieter Zandt scholengemeenschap, Kampen. Leerlingen van het vmbo gl/tl zitten even voor negenen wat zenuwachtig te wachten op de start van het examen. „Gelukkig hoefden we hier niet voor te leren”, fluistert een meisje achter in het lokaal.

De spaarzame minuten die nog resten voor het examen begint, gebruikt de teamleider om een jongen uit bed te bellen die „dacht dat hij vandaag vrij was”, aldus een wat verschrikte moeder.

Ook een meisje blijkt afwezig te zijn, maar dat heeft een ernstigere oorzaak: door een ongeluk onderweg naar school moest ze met de ambulance naar het ziekenhuis worden vervoerd.

De ruim honderd overige leerlingen buigen zich precies om negen uur over hun Duitse teksten. Over Jan Fedder bijvoorbeeld, een acteur die problemen heeft met zijn optreden in het Grossstadtrevier, wat dat dan ook mag zijn. En over een overnachting in het Serengeti Park, waarbij je de Dschungel kunt ervaren. De wat? Jungle? Schommel? Klungel?

Ruim twintig minuten later heb ik slechts twee teksten doorgeworsteld. Nog twaalf te gaan. Zonder woordenboek, want dat ben ik vergeten.

Blijkbaar ben ik niet de enige die moeite met het examen heeft. De ogen van de leerlingen schieten over de bladzijden, om na het eind van een tekst soms weer rusteloos en vol onbegrip bovenaan opnieuw te beginnen.

Er wordt heel wat gezucht in de gymzaal. Duits is niet wat het lijkt, weet je. Das brutales Mädchen is daar een heel ander type kind dan hier. Je doof* houden moet je nooit doen in Duitsland, wil je nog serieus genomen worden. En vraag vooral niet: „Möchte ich bellen*?” als je wilt telefoneren. Je wordt recht in je gezicht uitgelachen.

Nog ruim anderhalf uur te gaan. Ik stort me op tekst nummer 3, over een Anstrengender Wüstentrip in Abu Dhabi. Een klinkende titel, met een ontzettend saai verhaal over een of ander sportavontuur in de Verenigde Arabische Emiraten. Gaap.

Af en toe werp ik een blik om me heen. Op de jongen rechts voor me bijvoorbeeld, die gefrustreerd in zijn woordenboek bladert. Op het meisje twee rijen naast me, die om de vijf minuten een slok uit haar waterfles neemt. Op de klimwand, die er op dit moment nog aantrekkelijker uitziet dan tijdens een normale gymles.

Stel toch dat de geallieerden níét gewonnen hadden. Dan had ik nu dingen gezegd als: „Da glotzten die Leute wenigstens wegen des Autos.” Begreifen Sie, meine Freunde?

Om halfelf lever ik opgelucht mijn examenpapier in. Een halfuur voor tijd. Zeker de helft van de jongeren zit nog steeds te zwoegen. De anderen puffen samen uit. „Ik wist echt bijna niks. Het was net een havo-examen”, klaagt een meisje.

Ze is niet de enige die er zo over denkt. Bij het Landelijk Aktie Komitee Scholieren stromen de klachten over het examen binnen.

’s Middags word ik door de Pieter Zandt gebeld. Ik blijk een 7 gehaald te hebben voor mijn examen. Of het meevalt? Ik had schlimmer verwacht...

----

*Brutal = gewelddadig

*Doof = dom, stom

*Bellen = blaffen