Docenten op het Wartburg College locatie De Swaef hebben een speciaal examenprogramma opgesteld voor de vmbo-kaderleerling zorg en welzijn, waardoor ze elke middag kan rusten. „Anders houd ik het niet vol.”

De tiener werd drie jaar geleden ernstig ziek. „Ik kreeg het heel benauwd en had telkens koorts. We zijn toen een aantal keer naar de spoedeisende hulp gegaan. Daar kreeg ik antibiotica mee, omdat ze dachten dat ik een atypische longontsteking had. Maar de medicijnen hielpen niet. Mijn moeder zag me steeds verder achteruitgaan.”

Op een een avond komt Malissa helemaal bezweet en asgrauw de trap aflopen. Haar ouders schrikken en besluiten opnieuw met haar naar het ziekenhuis te gaan. Nadat de artsen een echo maken van Malissa, ontdekken ze een probleem bij haar hart. Haar hartzakje is ontstoken geraakt en daardoor vol vocht komen te zitten; een zeldzame aandoening bij kinderen. Malissa wordt met loeiende sirenes naar het Erasmus Medisch Centrum gebracht, waar ze meteen op de intensive care komt te liggen.

Malissa: „Die nacht ging het helemaal fout. Ik kreeg een hartstilstand. Artsen en verpleegkundigen kwamen met z’n allen aanrennen, is mij verteld. Ze gooiden snel mijn bed achterover, waardoor het vocht zich verplaatste en mijn hart ruimte kreeg om weer te gaan kloppen. Daarna ben ik met spoed geopereerd. Als ik niet juist die dag ervoor was opgenomen, had ik het menselijkerwijs gesproken niet gered.”

Drie weken lang blijft de dan 13-jarige Malissa op de intensive care. Een heel heftige maar ook een heel mooie tijd, zegt ze zelf. „Wat het zo heftig maakt, is dat je aan allerlei toeters en bellen ligt te vechten voor je leven. Dat is heel onwerkelijk. Wat die periode zo mooi maakte, is dat ik Gods nabijheid duidelijk ervoer. Ik wist dat het op elk moment afgelopen kon zijn en dat ik dan God moest ontmoeten. Ik heb toen ervaren dat het goed was als God mij liet sterven.”

Pas na drie weken mag Malissa van de ic. Maar de geheimzinnige ziekte blijkt hardnekkiger dan verwacht. Geen enkel medicijn helpt, behalve prednison; een medicijn met stevige bijwerkingen.

Als Malissa eindelijk wat opknapt, pakt ze voorzichtig weer wat schoolwerk op. Eerst vanuit een webchair, waarmee de tiener rechtstreeks verbinding heeft met school en kan meedoen met haar klas. Na verloop van tijd kan Malissa een paar uur per week naar school.

Of ze door de lange ziekteperiode die ze achter de rug heeft niet veel schoolwerk gemist heeft? „Ik stond er gelukkig goed voor. Dat is nu in mijn voordeel.”

Wat de toekomst betreft is er nog veel onzeker. Ze is nog steeds regelmatig ziek. Dinsdag heeft ze geen examen kunnen doen doordat ze op de spoedeisende hulp zat. Toch denkt de vmbo-leerlinge dat ze gaat slagen. „Natuurlijk vind ik het erg spannend allemaal. Maar ik verwacht het van God alleen. Hij heeft mij altijd geholpen in mijn ziek zijn en met mijn schoolwerk. Zal Hij dat dan nu niet doen? Vertrouw op Hem en de uitkomst zal niet falen, zegt Psalm 37.”

Na haar examens wil de tiener graag de opleiding sociaal agogisch werk gaan proberen. Verder in de toekomst durft ze niet goed te kijken. De artsen weten inmiddels vrijwel zeker dat Malissa lijdt aan een combinatie van een auto-immuunziekte en een energiestofwisselingsziekte. Voor veel stofwisselingsziektes bestaan echter nog geen medicijnen, zegt Malissa. „Ik ben weleens bang dat mijn leven maar kort zal zijn.”

Of dat haar soms moedeloos maakt? „Zeker. Ik heb momenten dat ik het allemaal niet meer zie zitten. Wat mij dan veel troost geeft, is zingen, naar muziek luisteren en bidden. Daar kan ik mijn gevoel in kwijt. Ook weet ik dat God deze ziekte, hoe moeilijk ook, met een doel op mijn pad brengt. En Zijn wil geschiede.”