Heel relaxed zit ze op de bank. Deadlines liggen achter haar. De antwoorden op de állerlaatste toetsen –die tegelijk haar examens zijn– gingen begin deze maand op de post. Naar de Verenigde Staten. Op 8 mei moest alles binnen zijn.

Na bijna vijftien jaar in het buitenland te hebben verkeerd, zet Annemarieke begin dit jaar weer voet op Hollandse bodem. Ze is nog maar anderhalf jaar oud als haar ouders naar de Verenigde Staten verhuizen. De twaalf kinderen Van den Berg krijgen in de nieuwe omgeving homeschooling. Via de Lighthouse Christian Academy. Na een paar jaar trekt het gezin naar een Aziatisch land om zending te bedrijven.

Homeschool Wisdom’s Walls –zoals de naam van het schooltje luidt– ‘verhuist’ mee naar Azië. Vanaf die tijd gaat de 4-jarige Annemarieke –de tiende in rij– ook naar school. Dat gebeurt in een appartement niet ver van huis. „Mijn ouders wilden de school apart van het huis. Schoolwerk op je slaapkamer doen, werkt niet.”

In de school zijn twee ruimtes, waarbij de jongere kinderen gescheiden zitten van de oudere. „Iedereen had zijn eigen leerstof, want ieder zat weer in een ander schooljaar.”

Voor de klas staat de ”supervisor”, de docent. „De eerste jaren was dat een Canadese juf. Later namen mijn zus Sieneke en mijn broer Bart dat over. Het laatste jaar deed ik het samen met mijn zus voor de jongste twee. Als supervisor kijk je de toetsen na en leg je de stof uit als er vragen zijn.”

Per schooljaar werkt Annemarieke zo’n acht à negen vakken door. Elk vak bestaat op zijn beurt weer uit twaalf boekjes. „Als je een boekje uit had, deed je een toets. Om door te gaan naar het volgende boekje moest je 80 procent van de antwoorden goed hebben.”

Science, history, health, math, art. Alle vakken zijn in het Engels. Annemarieke spreekt die taal dan ook vloeiend. „Ik droom er zelfs vooral in. Hoewel ik al die jaren ook Nederlandse les heb gekregen uit de methode Tong en Teken.”

Kattenkwaad uithalen en klieren in de klas. Daarvoor hoef je niet in Nederland te zijn. Ook in de homeschool vliegen er propjes door de lucht. Via die route communiceert Annemarieke namelijk maar wat graag met haar zus. In de pauzes of buiten schooltijd wordt er geregeld belletje geleld.

Anders dan in Nederland zijn de ontruimingsoefeningen voor aardbevingen. „Dat deden we elke week wel. Je moest dan zo snel mogelijk naar het open veld buiten. Eén keer was er een aardbeving tijdens schooltijd. De laatjes van mijn bureau rolden vanzelf open. Best eng.”

Zelfstandig werken lijkt het sleutelwoord voor homeschooling. Dat heeft Annemarieke dan ook goed onder de knie. Evenals plannen. „Je moet al het leerwerk zelf inplannen. Per vak, per week en per dag.”

Het diploma dat Annemarieke binnenkort –als alles goed is– krijgt, kan doorgaan voor een vwo-diploma. „Ik ben heel snel door de stof gegaan. Soms ging ik in januari al verder met een volgend leerjaar. Daardoor ben ik twee jaar eerder klaar dan een gemiddelde vwo-leerling. Het diploma moet nog wel door een officieel bureau worden omgezet.”

De communicatie met de begeleiders in de Verenigde Staten vergt ook het nodige. „Mijn zus Sieneke doet dat inmiddels al jarenlang vanuit Nederland. We mailden en skypten met haar over onze studiepunten en de voortgang. Zij bestelde voor ons nieuwe boeken en verstuurde die naar Azië. Als gezin zijn we haar veel dank verschuldigd. Ze mag best even in het zonnetje gezet worden.”

Hoewel ze volbloed Nederlands is en ze ook als een echte Hollandse meid oogt, voelt Annemarieke zich nog niet altijd een echte Nederlander. Maar ze woonde dan ook vrijwel haar hele leven in het buitenland. „Met geschiedenis leerde ik altijd uit de Amerikaanse historie. Van de Nederlandse geschiedenis weet ik gewoon weinig.”

Wie Willem van Oranje is? Annemarieke begint te proesten. „Haha... Oei! Ik weet dat-ie belangrijk is geweest voor Nederland, maar ik heb echt geen idee wanneer hij bijvoorbeeld precies leefde.”