Subthema 'Oud Goud'

In welk opzicht zou de grote verteller Louwrens Penning ons nog ten voorbeeld kunnen zijn? Ik zie Pennings voorbeeldigheid in zijn betrokkenheid bij de wereld en in zijn onwankelbare overtuiging dat God hem verteltalenten had toevertrouwd waarmee hij opgewekt aan de slag moest.

”Voor mij bestaat geen geluk.” De pen die Rie van Rossum vier jaar na haar huwelijk op het papier van haar dagboek zet, druipt van bitterheid. ”Ik heb het altijd wel geweten. Ik had nooit moeten trouwen. Was ik maar weer alleen - daartoe keert een mens tenslotte altijd weer terug.” Ondertussen publiceert de kinderboeken- en romanschrijfster het ene na het andere verhaal, dat door recensenten als ”fris”, ”fijn”, ”gevoelig” en ”teer” wordt getypeerd.

Voor meesterverteller P. de Zeeuw J. Gzn. was schrijven niet alleen ambacht. Hij beschouwde het als hoge roeping. ”Een jeugdschrijver heeft een verantwoordelijke taak, want hij werkt niet gering mee aan de opvoeding van kinderen, van ons volk dus.” En De Zeeuw kweet zich van zijn taak. Zijn oeuvre omvat meer dan 200 titels.