Hun moeder is één van een tweeling en in de familie komen allerlei tweelingen voor.

„We hebben onze eigen agenda.”

Samen opgroeien is voor Stefan en Anne Siudzinski uit het Zeeuwse Hoek heel normaal. En vaak dezelfde kleren aanhebben, of in ieder geval dezelfde kleuren dragen, dat hoort daar gewoon bij.

„Maar we hebben wel onze eigen agenda”, vertelt Stefan. „En zij is veel met haar mobiel bezig, terwijl ik in mijn vrije tijd buiten werk.” En dan met een schuin oog naar Anne: „Buuten doe je eigenlijk niet echt wat, hé!” Maar dat laat zij zich niet zeggen: „Ik vul gieters water om de tuin nat te houden. En jouw uitspraak is plat-Zeeuws, terwijl ik Nederlands praat.” Beiden grijnzen.

Stelletje
Ook al ben je tweeling, alles is niet altijd koek en ei. „We hebben af en toe goeie onenigheid. Ik kan over kleine dingen zo heerlijk overhoop liggen”, lacht Anne. „Maar dat kan niet lang, met Stefan. Omdat wij geen andere broers en zussen hebben, moet je toch meteen weer met elkaar verder. Dus we lachen snel weer naar elkaar en dan is het over ook.”

„Veel mensen denken dat wij een stelletje zijn”

Want dat is nóg een overeenkomst tussen Stefan en Anne: beiden zijn sociaal. Ze praten veel met anderen en doordat hun karakters zo hetzelfde zijn, kunnen ze het altijd goed vinden met elkaars vrienden. „Als ik verkering krijg, is dat een goede graadmeter”, lacht Anne. „Stefan moet het wel goed met mijn vriend kunnen vinden, anders klopt er iets niet in onze relatie.”

Qua uiterlijk zijn Stefan en Anne niet identiek. „Veel mensen denken dat wij een stelletje zijn. Maar door de naam Siudzinski komen ze erachter dat we tweelingen zijn. We hebben een Poolse achternaam omdat onze opa uit Polen kwam.”

Doorsluizen
Dat er ook nadelen kleven aan het tweeling zijn, weten Stefan en Anne uit de praktijk. „Op school worden we altijd met elkaar vergeleken. De docenten hebben daar een soort van lol in. In de tweede klas was ik dat helemaal zat”, bekent Anne. „Ik zat niet zo goed in mijn vel en dat wisten ze op school. Als ik een opdracht inleverde, dachten ze dat ik de opdracht van Stefan overgenomen had. Daarom kreeg ik dat jaar onterecht veel slechte cijfers."

“Onze opa kwam uit Polen”

Inmiddels vinden Stefan en Anne het vooral gezellig dat ze beiden in havo 4 zitten. Stefan: „We hebben een verschillende stamklas, maar je loopt wel snel bij elkaar binnen. De vrienden van Anne zijn bijna ook mijn vrienden. Andersom geldt hetzelfde. Dat is toch leuk?”

Zelfs de oude verhalen over het uitwisselen van huiswerk en toetsopgaven blijken te kloppen bij Stefan en Anne. Degene die tijd heeft, maakt het huiswerk. De ander neemt het over en stuurt het in veel gevallen door naar de hele klas. „Niemand heeft toch zin om huiswerk te maken. Dan kunnen er maar beter veel mensen mee geholpen zijn. Bij ons wisselen heel wat opdrachten en opgaven van klas”, lachen beiden.

Vooral Anne is de persoon van de samenvattingen, in havo 4. En Stefan biecht op: „Als ik een samenvatting van iemand anders krijg, heb ik altijd het gevoel dat die veel slechter is dan de samenvatting van Anne. Het is toch mijn zus.”

„Alles is niet altijd koek en ei”

Missen
Of de twee in de toekomst ver uit elkaar gaan wonen? „Ik bluuf op Hoek”, weet Stefan heel stellig. „Ik denk dat we hooguit een eiland uut elkoar verhuizen. En dan zoeken we elkoar in ieder geval vaak op.” Want dat Stefan en Anne niet zonder elkaar kunnen, bleek weer eens heel duidelijk, afgelopen voorjaar. „We waren op werkweek met school. Stefan zat in Parijs en ik in Berlijn. Normaal sms’t Stefan nooit, want we zien elkaar elke dag. Maar ineens begon hij berichtjes te sturen. We ontdekten allebei tegelijk dat we elkaar echt misten, al na twee dagen. Tweeling zijn is gewoon heel mooi.”

“Ik denk dat we hooguit een eiland uut elkoar verhuizen”