Wim Dierkx werkt al een ruim aantal jaren bij de politie IJsselland, in Zwolle. Hij begon als straatagent, was ME''er en zat bij de recherche. Op die manier leerde hij de politieorganisatie van binnenuit kennen. "Collega''s die tegenwoordig nieuw binnenkomen, hebben meestal een communicatie¡studie gedaan. Ikzelf heb naast mijn werk een hbo-opleiding gevolgd."

De politie IJsselland heeft een werkgebied dat wordt begrensd door Steenwijk, Zwolle, Kampen, Hardenberg en Deventer. De afdeling communicatie heeft binnen de organisatie als doel informatie te geven die de burger nodig heeft. Behalve om informatie over geweld, ongevallen en inbraken gaat het om het naar buiten brengen van beleidszaken. Dierkx: "De enige beperking die we hebben is de privacy van de slachtoffers en de daders. En we mogen ook geen informatie doorgeven die een onderzoek naar een misdrijf verstoort."

Dierkx werkt het grootste deel van de dag op kantoor. "Ik lees dagrapportages van agenten en maak daar persberichten van." De berichten gaan onder andere over inbraken en ernstige verkeersongevallen. Via internet en e-mail komt de informatie bij journalisten. "Vaak hebben verslaggevers er vragen over. Dan word ik daarover gebeld." Dierkx staat in contact met zowel plaatselijke en regionale als de landelijke media.

Niet alle gegevens mag Dierkx meteen doorgeven. "Bij een dodelijke aanrijding mag ik de woonplaats en leeftijd van het slachtoffer pas doorgeven als de familie de dode heeft geïdentificeerd."

Eén keer in de zes weken moet Dierkx een week lang dag en nacht bereikbaar zijn. De communicatiemedewerkers doen deze piketdienst om beurten. Bij verreweg de meeste calamiteiten is Dierkx niet aanwezig. Hij gaat er alleen opuit wanneer het waarschijnlijk is dat er meerdere media aanwezig zijn. Dierkx houdt contacten met degene die ter plaatse de hulpverlening coördineert. De gegevens die hij te horen krijgt, speelt hij door aan de pers. Wel moet hij ter plekke altijd afstand houden, om de hulpverleners niet te hinderen. "Bij een calamiteit ben ik in feite de toeschouwer die er het dichtst bij staat."

Bij calamiteiten waar niet alleen de politie bij betrokken is, wordt vaak onderling overlegd wie de woordvoering doet. "Het kan gebeuren dat een woordvoerder van een gemeente wordt ingeschakeld." Ook moet Dierkx bij complexe incidenten nogal eens spreken namens de brandweer of de GGD. "De meeste brandweerkorpsen hebben geen eigen afdeling communicatie. Daar voert de commandant het woord. Maar bij een grote brand zal hij er eerst op toezien dat de brand wordt geblust. Pas daarna staat hij de pers te woord." In zo''n situatie kan aan Dierkx worden gevraagd om namens alle hulpverleners te spreken.

Regelmatig moet hij bij geruchtmakende zaken met een grote maatschappelijke impact zijn werk meteen overdragen aan woordvoerders van het openbaar ministerie. Soms handelt het OM de woordvoering rond een zaak helemaal zelf af. Dan kan het zijn dat er slechts een beperkte hoeveelheid informatie naar buiten komt. "We hebben de plicht om burgers te informeren. Mensen hebben recht op informatie. Maar daar moeten we wel zorg-vuldig mee omgaan. We moeten voorkomen dat we verdachten openlijk aan de schandpaal nagelen en bij voorbaat al als daders neer-zetten."


Opleiding

  • Vooropleiding: Havo of vwo.
  • Hbo communicatie of journalistiek.
  • Mediatrainingen op de Politieacademie.
  • Bijscholingscursussen op de Politieacademie of een hbo-instelling.