Elke koe heeft een eigen karakter, vertelt Gersom Izelaar (17) uit Capelle aan den IJssel terwijl hij een kruiwagen met koeienmest voortduwt. De mest zit zelfs op z’n trui. Gersom merkt het niet. Hij praat honderduit over de koeien. Van elk dier weet hij het nummer en de naam op te noemen. Hij kent ze beter dan de eigenaar. „Karaktereigenschappen van de moeder zie ik weer terug bij de dochter. En de ene koe is nieuwsgieriger dan de andere. Sommige zijn erg eigenwijs. Zo is er een die per se door de linkerdeur de melkstal binnen wil. Ze vertikt het om de rechterdeur te pakken.”

Iedere zaterdag en in de vakanties is Gersom te vinden op de boerderij van familie Meerkerk aan de Lekdijk in Nieuw-Lekkerland. Zijn broers vonden een bijbaantje in de kas. Gersom niet. Hij prijst zich gelukkig met het werk op de boerderij. Dat hij daarvoor 20 kilometer moet fietsen, deert hem niet. „Ik ben het gewend.”

"En de ene koe is nieuwsgieriger dan de andere. Sommige zijn erg eigenwijs."

Op de boerderij doet Gersom bijna alle voorkomende werkzaamheden. Mestscheppen, melken, machines repareren, de vakantiekracht draait er zijn hand er niet voor om. Zijn baas laat hem met een gerust hart z’n gang gaan. „Als wij in een file belanden, bellen we Gersom met de vraag of hij wil melken. Hij meldt zich desnoods ziek op school om voor onze dieren te zorgen.”

Desnoods meldt Gersom zich ziek op school om voor de koeien te zorgen.

De leerling van het Wartburg College, locatie Revius, is blij dat hij naar verwachting volgend schooljaar mag beginnen aan de opleiding hbo dier- en veehouderij aan de HAS Hogeschool in Den Bosch. „Daar kun je aan je toekomst werken. Omdat ik in een woonwijk ben opgegroeid, is de kans klein dat ik een eigen boerderij krijg. Dat kan meestal alleen als je vader boer is. Want de grond is niet te betalen. Maar misschien kan ik wel bedrijfsleider worden.”

Zijn havotijd hoopt Gersom goed af te sluiten. Voor zijn profielwerkstuk (pws) over dansende koeien haalde hij een 9. „Als de koe in de lente vanuit de stal de wei in mag, maakt ze dwaze sprongen van vreugde. De hoofdvraag van mijn pws luidt: Is er voor koeien wel reden om te dansen?”

Zijn conclusie is stevig. „Zeker voor Nederlandse koeien is er reden om gelukkig te zijn. Wij horen bij de beste melkveehouders ter wereld.” Hoe dat kan? „Uit mijn pws blijkt heel duidelijk dat bij onze boeren het welzijn van de dieren vooropstaat. Want koeien produceren het beste als het goed met ze gaat, weet de boer.”

Zou de Partij voor de Dieren of de actiegroep Wakker Dier het eens zijn met Gersoms conclusie? De rustige boerenknecht wordt even fel. „Met zulke clubs heb ik niks. Ze vergelijken dieren met mensen. Dat is een vreemde eigenschap van mensen die niet weten waar ze over praten. Ze zeggen dan bijvoorbeeld: „Die koe is blij.” Maar dat is natuurlijk onzin. Hoe kun je dat weten? Ik heb een koe nog nooit zien lachen. Maar aan het gedrag kun je wel zien of het dier gelukkig is. Dan staat een koe vredig te herkauwen.”

Aan het gedrag kun je zien of het dier gelukkig is.

„Koeien zijn er om melk te produceren”, constateert Gersom nuchter. „Op zo veel plekken in de wereld is er gebrek aan voedsel. Boeren doen daar iets tegen. Koeien zijn prachtige dieren, want ze geven iedere dag ontzettend veel melk. Die melk wordt gebruikt in ontelbaar veel producten. En zelfs als de dieren geen melk meer geven, produceren ze. Vele kilo’s vlees. Ik heb er geen moeite mee als ze op mijn bord eindigen als lekker stukje vlees. Want uiteindelijk zijn het dieren. En geen mensen.”