Hoe heeft corona jouw leven mooier of leuker gemaakt? vroeg Puntuit de volgers van haar account op Instagram. Bettine leerde gitaarspelen, Arjenne ging bewuster leven. Want ze ontdekte, zo schrijft ze, dat het leven niet maakbaar is. 

 

Waardevol

Adriënne heeft in coronatijd de waarde van het leven leren kennen. „Aan het begin van de crisis zag ik de ernst van corona en ik was daardoor ook bang. Rond Pasen werd mijn dorp getroffen door corona. Ambulances reden af en aan. Ook zag ik elke dag wel een begrafenisauto langskomen. Ik zag de vergankelijkheid van het leven. Het niet naar de kerk kunnen vond ik het ergste. Maar die gedachten gingen weer weg toen ik in de zomer weer elke week naar de kerk kon en de besmettingen en ziekenhuisopnames daalden. In de herfstvakantie hoorde ik een preek van een dominee en hij stelde de vraag: „Als de coronacrisis nu voorbij zou zijn, hoe leef jij dan verder?” Dat kwam bij mij binnen, want ik wist van mezelf dat ik na de eerste golf gewoon weer leefde als voorheen. Ik hield me vóór corona niet zo bezig met hoe ik leefde. Maar nu is dat heel anders geworden en daarom zie ik deze tijd als een zegen. Ik heb mogen ervaren dat het dienen van de Heere juist een liefdedienst is en helemaal geen last.

In deze coronatijd heb ik de waarde van het leven gezien en geniet ik ook van de kleine dingen. Een klein gesprekje beginnen in de winkel met deze of gene, al is het maar even gedag zeggen. Of zo had ik vroeger een hekel aan afwassen. Nu doe ik het graag om even met mijn moeder te kunnen kletsen. Een ander waardevol moment is op de zaterdag of zondagavond als we thuis met elkaar zingen. Dat zijn momenten om Hem de eer toe te brengen.”

Leander van den Bos (15) uit Urk speelt orgel en greep de coronatijd aan als kans om meerdere mensen te laten genieten van zijn muziek. Hij krijgt al meerdere jaren les en wil niet alleen voor zijn docent spelen. „Er gaat veel tijd in zitten en je oefent veel. Daarom geef ik het liefst concerten waar iedereen naar kan luisteren. Vóór de coronatijd kon dat niet, omdat ik geen geld heb om de onkosten te betalen. Nu speel ik alleen op het orgel en hoef ik geen kerk te huren. Aan het begin van de crisis, zag ik veel organisten online een concert geven en dat ben ik ook gaan doen. Ik speel op het orgel in een kerk en maak daar een opname van. Die video zet ik vervolgens op YouTube. Als er wifi in een kerk is, stream ik het live.” 

 

Kaartje sturen

Het contact dat in de coronacrisis ontstaan is met eenzame ouderen uit de kerk, vindt Helena van Beuzekom (20) uit Ridderkerk een verrijking van haar leven. „Ik vind het fijn dat ik wat voor een ander kan doen. Ik help graag mensen. Ook zat ik met de vraag: Wat voeg ik toe aan mijn kerkelijke gemeente? Toen corona kwam, was dat de perfecte gelegenheid om wat voor mijn naaste te betekenen. Mijn moeder kreeg een lijst met namen van mensen uit de wijk voor wie we iets zouden kunnen doen. Ik ga nu wekelijks, meestal op zondagavond, naar een oudere mevrouw in een flat even praten en koffiedrinken. Of ik maak kaarten en verstuur die naar eenzamen of zieken uit de kerk. Niet iedereen zit namelijk op bezoek te wachten in deze tijd. Dan is een kaartje geven een mooi gebaar om te laten weten dat je aan ze denkt. Daar haal ik voldoening uit.” 

Een bezoekje afleggen is voor Helena ook een manier om in contact te komen met niet-kerkelijke mensen. „Als ik naar mijn wekelijks koffiebezoek ga, neem ik ook altijd wat mee voor de buurvrouw. Zij gaat niet naar de kerk. Op deze manier hoop ik mijn geloof uit te dragen. Als corona er niet was geweest, dan waren deze bezoekjes nooit gebeurd.”

Regelmatig een kaartje sturen of naar een gemeentelid bellen voor een gesprek, dat doet Alinda Visscher (24) uit Genemuiden ook. „Het is een bemoediging voor mezelf als ik zie dat mensen het echt waarderen als er iemand even de tijd voor ze neemt. Een paar minuutjes kletsen op de oprit of een kaartje door de deur doen.” Alinda is actief geweest voor mensen in het buitenland. „Ik heb schoenendozen ingezameld voor Roemenen. In de dozen zit een verrassingspakket. Er kan dus van alles in zitten: tandpasta, snoep, speelgoed, shampoo, sjaals of handschoenen. In Roemenië zie je veel werkloosheid en armoede. Als ik de situatie daar vergelijk met die in Nederland, zie ik wat wij allemaal nog hebben. Ondanks corona hebben we niks te klagen.”