Het is overigens nog niet te laat om mee te doen. Een verhaal insturen kan tot 3 december. Lees de spelregels hier.

 

„Ik haakte bij kerstvertelling soms af”

„Ze gaan straks naar de kerk waar het hele dorp samenkomt om Kerst te vieren met de basisschool. Ook de klas van Marieke mag hieraan meewerken. Ieder kind heeft zijn eigen taak deze avond. En Marieke mag het kerstverhaal vertellen. Dit is het belangrijkste deel van de hele avond, vindt Marieke. Want dan krijgen ook mensen die niet geloven, zoals haar buurman, het kerstverhaal te horen.” 

Wanneer Carina Schouwenburg (16) uit Wieringerwerf op school klaar was met haar toets, mocht ze het lokaal niet verlaten. Dus schreef ze die uren verhalen, tegen de verveling. De havo 4-leerling ontwikkelde haar schrijftalent en doet nu mee aan de kerstverhalenwedstrijd. 

 

Waar gaat jouw verhaal over?

„Marieke, een meisje in de basisschoolleeftijd, staart uit het raam. Het is de laatste dag voor de kerstvakantie. Straks mag ze tijdens de kerstviering op school een kerstverhaal vertellen. Ze heeft haar eenzame buurman, die nooit in de kerk komt, uitgenodigd. Marieke hoopt dat hij komt luisteren.”

 

Voor wie schrijf je dat verhaal?

„Voor kinderen tussen de 6 en 12 jaar. Het is nog niet zo heel lang geleden dat ik zelf die leeftijd had. Ik kan me nog goed herinneren dat ik met Kerst in de kerk naar een vrije vertelling zat te luisteren. Soms haakte ik dan af. Dat kwam omdat het verhaal niet in de tegenwoordige tijd verteld was, of omdat er onvoldoende spanning in zat. In mijn verhaal blijft het spannend of de buurman nu wel of niet komt.”

 

Waarom doe je mee aan deze wedstrijd?

„Ik hoop natuurlijk dat ik een van de beste verhalen blijk te hebben opgestuurd. Maar als dat niet zo is, is dat niet erg. Dan heb ik een leuk verhaal geschreven dat ik zelf nog een keer kan voorlezen aan kinderen. Ik wil juf worden.”

 

Wat maakt jouw verhaal een kerstverhaal?

„De gebeurtenissen spelen zich natuurlijk af rond Kerst. Maar mijn inzending gaat vooral over het belang van Kerst. Als kind vond ik het weleens moeilijk dat ik met Kerst op doordeweekse dagen ook nog eens naar de kerk moest. De zondagen vond ik wel genoeg. Maar we vieren Kerst omdat de Heere Jezus is geboren en wij daardoor een nieuw hartje kunnen krijgen. Dat is de belangrijkste boodschap.”

 

„Verhaal in een avondje geschreven”

„Ze was gevraagd om mee te gaan met stappen. En ze was gegaan. Haar tweelingzus Lise had haar gesmeekt om thuis te blijven en zich niet over te geven aan de verleiding. Ze had het weggewuifd. „Ah joh, een keertje maar. We zijn jong, ga anders mee.” Maar Lise had geweigerd. Was Lisa maar mee geweest dan was ze nu niet... Nee ze durfde het woord niet uit te spreken.”  

Niemand wist het, maar Else van Hartingsveldt (23) uit Alblasserdam schrijft regelmatig van zich af. „Als je iets aan het papier toevertrouwt, ben je het kwijt in je hoofd”, is haar ervaring. Voor jongeren schreef ze het kerstverhaal ”Alleen of toch samen?”.

 

Waarom doe je mee aan de kerstverhalenwedstrijd?

„Ik heb vaker korte verhalen in mijn hoofd zitten, maar meestal maak ik ze niet af. Nu, na de Week van het Leven, met alle ophef daarover in de media, zat er weer een verhaal in mijn hoofd. Deze schrijfwedstrijd was een mooie stok achter de deur om eens een verhaal af te maken. Dus schreef ik ”Alleen of toch samen?”. In een avondje, net voor het slapengaan.”

 

Waar gaat je verhaal over?

„Een meisje van net 18 raakt onbedoeld zwanger. Zulke meiden kom ik in mijn werk als obstetrieverpleegkundige vaker tegen.”

 

Ben je tevreden over wat je schreef?

„Als ik nu teruglees wat ik instuurde, zou ik er van alles aan willen veranderen. Ik wilde een lijn trekken naar Maria, die net als de hoofdpersoon ook ongehuwd en zwanger was. Maar ik weet niet of dat goed uit de verf is gekomen. Het nadeel van terugkijken op wat je hebt geschreven, is dat je dan in de verleiding komt een nieuw verhaal te fabriceren. Dit verhaal is puur.”

 

Wat is jouw boodschap aan de lezers?

„De Heere Jezus is niet gekomen voor de mensen die denken dat ze al goed genoeg zijn, maar voor zondaren. Voor mensen die het niet meer zien zitten en niet meer weten hoe het verder moet.”