Tja, eigenlijk zou je eens een kerkenraadsvergadering moeten bijwonen waarop kandidaten voor het ambt worden gesteld. Dat kan natuurlijk niet, maar je zou er wel veel van kunnen leren.

Als het goed is, zie je daar kerkenraadsleden die thuis hun knieën hebben gebogen. Ambtsdragers zijn geen gewichtige mensen, maar het dragen van een ambt is wel een gewichtige zaak! Het stellen van kandidaten daarom ook. Het gaat erom hoe het ”huis Gods” (1 Tim. 3:14) gediend en geregeerd wordt.

Tijdens de vergadering zijn de kerkenraadsleden vaak wat stiller dan anders. Ze voelen aan dat er belangrijke besluiten vallen. Tijdens de besprekingen is er nog iets te merken. Er is een verlangen om mannen kandidaat te stellen in wie de vreze des Heeren woont (Hand. 6:3; 1 Tim. 3:8-10). Maar dat is moeilijk uit te maken! Daarom wordt over mogelijke kandidaten in openheid gesproken. Vanzelf met het uitzien dat bijvoorbeeld tijdens huisbezoek vruchten van genade te zien waren.

Overigens geldt dit zowel voor ouderlingen als diakenen. De teksten die ik noemde, gaan zelfs over diakenen. We kunnen dus niet zeggen dat je ook wel diaken kunt worden als je een serieus gemeentelid bent. Wel heeft een ouderling meer de taak om leiding te geven aan het geestelijk leven (huisbezoek), toezicht te houden op de prediking en de leer, en de leesdiensten te leiden. Daarvoor moet toch enige helderheid zijn in het geestelijk leven. Dit punt kan voor zittende ouderlingen veel strijd geven. Onderschat dat niet!

Iemand kan bekeerd zijn en niet kandidaat staan. Een kind van God kan een heel stekelig en opvliegend karakter hebben. Niemand is ermee gediend dat het steeds gaat botsen in de gemeente. Om die reden kan het gebeuren dat avondmaalgangers geen kandidaat staan. En, om eerlijk te zijn, soms zegt een avondmaalganger tijdens huisbezoek bijna geen woord over het geestelijk leven. Of hij spreekt wel, maar het heeft geen weerklank bij de kerkenraad. Zo iemand kun je moeilijk kandidaat stellen. Daarmee oordeelt een kerkenraad niet over het hart! Zo wordt het soms aangevoeld. Maar het is een vergissing om dat te denken. Wel voelt de kerkenraad op dat moment de verantwoordelijkheid voor het ambt.

Het kan dus gebeuren dat de kerkenraad ernaar verlangt om meer mannen kandidaat te mogen stellen. Maar op dit moment is daar geen vrijmoedigheid voor. Dan kunnen inderdaad dezelfde namen op het lijstje komen.

Ten slotte, iemand zei eens: „Dominee, ik hoef geen ambtsdrager te worden, als ik op de achterste bank in de kerk mag meezuchten met de dienst des Heeren, vind ik dat al zo groot.” Kijk, aan zulke mensen, mannen en vrouwen, heeft de gemeente behoefte. Draag jij de gemeente zo ook aan de Heere op?


 

Zit jij ook met een geloofsvraag? Laat het ons weten via info@puntuit.nl of stuur een appje naar 06-20601065.