Zullen we op zoek naar een antwoord een vertrekpunt afspreken? Je weet wel welk. De Bijbel met de geboden van de Heere. Juist op dit punt maak ik me wel zorgen. Dat geldt sport, muziek, geldbesteding, vrijetijdsbesteding, zondagsrust, kleding. Beginnen we echt bij de wil van de Heere? Of staat onze wil voorop, of het voorbeeld van anderen? We moeten rekenschap van ons leven afleggen voor de Heere. Staan we daarbij stil? Of laten we dit liever niet tot ons doordringen?

Ik wil je wijzen op het vijfde gebod, het eren van vader en moeder. Het is echt een voorrecht als ze je vanuit de Bijbel willen opvoeden. Echt, waardeer het als ze je zielenheil op het oog hebben. Je bent op reis naar de eeuwigheid. Je kunt je leven niet overdoen. Soms heb ik te doen met kinderen die erg veel van hun ouders mogen, terwijl de ouders zelf vooral willen genieten van het leven. Dat lijkt prettig, maar zijn we daarvoor geschapen?

Ik kan het me voorstellen dat een arts middelen zoekt om kinderen weerbaar te maken. Misschien ben je verlegen, heb je faalangst en weinig zelfvertrouwen. Of je moet zelfbeheersing leren. Ik weet dat judo gebruikt wordt om zulke vaardigheden te trainen en dat dit resultaten heeft. Daarom wil ik ouders die puur om deze reden tijdelijk voor hun kinderen kiezen voor judo niet direct veroordelen. Dan gaat het niet om de sport, maar om een middel voor de ontwikkeling van het kind. Er is ook een verschil tussen judo en vechtsporten zoals jiujitsu en karate. De eerste is meer gericht op verdediging, de andere twee op aanvallen. Dat laatste moeten we helemaal niet willen! We zijn niet geschapen om de ander aan te vallen.

In de geschiedenis van veel vechtsporten zit een lijn naar oosterse godsdiensten. Natuurlijk betekent het uitspreken van de judogroet niet direct dat je het boeddhisme vereert. Toch moet je kritisch blijven. Is het alleen een beleefdheidsgroet? Of buig je voor de leraar of zelfs de grondleggers van die vechtkunst? Dat gaat te ver!

Weet je wat mij in de praktijk opvalt? Als jongeren zelf een sport beoefenen, welke dan ook, krijgen ze vaak meer belangstelling voor wedstrijden. Of ze willen zelf wedstrijden spelen, zeker als ze goed zijn. Dat gaat stapje voor stapje verder. Zo kom je in een wereld van eer en roem voor de mens (denk aan het eerste gebod). En, het Woord van God dat vroeger waar was, is dat nu ook: Zo wie dan een vriend der wereld wil zijn, die wordt een vijand Gods gesteld (Jak. 4:4b).

Je voelt mijn terughoudendheid. Ik hoop dat je deze voorzichtigheid begrijpt vanuit het fundament. Dat is een verlangen dat jongeren de Heere leren vrezen. En daarvoor kan zo veel in de weg staan.

 

Zit jij ook met een geloofsvraag? Laat het ons weten via info@puntuit.nl of stuur een appje naar 06-20601065.