Wettisch leven wordt in de Bijbel scherp veroordeeld. Ik denk dat dit gevaar vroeger groter was dan nu. Wanneer is het wettisch? Bijvoorbeeld als je anderen afkeurt omdat ze net iets anders zijn dan jij. Of als je regels verplicht stelt die misschien best goed zijn, maar niet uit de Bijbel zijn te herleiden. Of als je probeert beter te worden door je aan regels te houden.
Dat laatste is het grootste gevaar. Je probeert netjes te leven, jezelf wat te verbeteren – en stiekem hoop je dat je daardoor bij God een streepje voor krijgt. Zo werkt dat in iedere godsdienst, behalve in de ware godsdienst. In het christelijk geloof gaat het om genade. Je bent en blijft een verloren zondaar, hoe goed je jezelf ook opknapt. Je komt op een wettische manier nooit één stap dichter bij de hemel.
Christus is gekomen om zondaren te redden, Hij kwam voor hen die niets hebben om trots op te zijn. Hij heeft er niets aan als jij jezelf probeert op te knappen. Daarmee sta je de genade in de weg.
Er is ook een andere kant. Ik denk dat in onze tijd het gevaar van wetteloosheid groter is. Jij zegt dat het goed is om regels te hebben. Je hebt gelijk. God heeft Zijn wet gegeven voor orde, vergelijkbaar met verkeersregels. En het belangrijkste: de wet is een middel om te leren hoe we God kunnen eren, uit dankbaarheid.
Ik neem de zondagsrust als voorbeeld. Wat is wettisch? Als je anderen afkeurt omdat ze op zondag een blokje om lopen. Dat wordt in de Bijbel niet verboden. Waarin herkennen we Gods orde? Als op zondag de winkels gesloten blijven. Hoe geef je de zondag vorm in dankbaarheid? Als je die dag extra veel met Gods Woord bezig bent. Wie God liefheeft gaat niet vragen: Wat kan er nog net mee door? maar: Hoe kan ik mijn Vader eren? Dat is wettig leven zonder wettisch te leven. Nauw voor jezelf maar ruim voor een ander.
Zit jij met een geloofsvraag? Laat het ons weten via info@puntuit.nl of stuur een appje naar 06-20601065.
