Mag ik je eerst iets van Luther meegeven? Ik las het stukje toen ik je vraag ging beantwoorden. De reformator schreef: „Ach Heere, reken het mij niet tot zonde dat ik helaas zo ondankbaar ben voor al Uw onuitsprekelijke weldaden – zowel geestelijk als lichamelijk. Én dat ik dagelijks opnieuw struikel en zondig, meer dan ik kan weten en merken. Ik belijd mijn grote zonde en ondankbaarheid dat ik Uw heerlijke Evangelie en Uw grote gaven zo schandelijk heb veracht en misbruikt. Bovendien door ontelbare afgoden Uw verschrikkelijke toorn heb opgewekt – het doet mij verdriet en ik bid om genade.”
Toen ik dit las, moest ik denken aan de Farizeeër en de tollenaar. De Farizeeër was heel dankbaar, zo vond hij. De Heere vond dat niet. De tollenaar bedelde als een zondaar. De Heere zag in gunst op hem neer. De tollenaar met zijn verbroken hart was dankbaarder dan de ‘dankbare’ Farizeeër. Het gaat er maar om hoe de Heere ons ziet.
Wat is dankbaarheid? Allereerst dit: het is een geschenk van God. We kunnen soms blij en opgelucht zijn. Maar dat is nog geen dankbaarheid. Terecht schrijf je over de vrucht. Die vrucht is helaas dat we Gods zegeningen zo vaak erdoor brengen. Met de gave blij zijn en de Gever vergeten, dat is ons gevallen bestaan (Deut. 32:15, 2 Kron. 26:15-16). Heb je daar last van en vraag je juist daarom hoe je aan dankbaarheid komt?
Echte dankbaarheid wordt in het hart geboren als de Heere Zichzelf zaligmakend bekendmaakt. Dan zie je dat je tegen een goedertieren God hebt gezondigd. Het verbreekt je hart. Je wordt verwonderd dat de Heere je nog spaart, dat je ’s morgens wakker wordt. Je kunt niet begrijpen dat de Heere met Zijn Woord tot je komt. Hoe stamelend ook, maar daarvoor leer je de Heere danken. Hoe meer je leert kennen van Gods goedertierenheid, hoe meer je hart verbroken wordt. Het maakt klein en ootmoedig voor de Heere. Het geeft een verlangen om voor Hem te leven. Zo kom je ook tot de schuldbelijdenis van Luther. En tot het gebed om genade.
Dankbaarheid is ten diepste een vrucht uit de Heere Jezus. Hij heeft tot Zijn Vader gebeden en Hij heeft gedankt. Uit Zijn volheid leert Hij door Zijn Geest zowel bidden als danken (Zach. 12:10; Hebr. 13:15). Hoe gelukkig als Hij je Leermeester is, vraag dat maar eerbiedig en onophoudelijk. Dan hoef je niet meer in jezelf te tobben, maar mag je alles van Hem verwachten.
Zit jij ook met een geloofsvraag? Laat het ons weten via info@puntuit.nl of stuur een appje naar 06-20601065.
