Nanonaise en nanobril

Tijdens het Nanofestival, vorige week donderdag in science center NEMO, staat nanoverf naast nanowijn. In de zwartgeschilderde winkelwagen voor het groenkoperen gebouw in Amsterdam liggen allerlei futuristische objecten. De Nano Supermarket, zoals het vehikel heet, toont vooral dingen die nog in ontwikkeling zijn. Een steunkous die zichzelf aantrekt, zal er mogelijk nooit komen.

In het NEMO-gebouw wordt sciencefiction werkelijkheid. In een hoek is een Nano Warenhuis ingericht. Wist je dat je zelf al zo’n 120 nanoproducten kunt kopen? Van ultralichte tennisrackets, gemaakt van nanostaafjes, tot allerlei kleding met een water- en vuilafstotend laagje.

Op de bovenste verdieping van NEMO knutselt een tiental leerlingen van Drachtster Lyceum met papier. Er liggen overal kleine papieren voetballetjes. Renske de Jong van Science Linx van de Rijksuniversiteit Groningen: „We vonden het leuk om leerlingen te laten kennismaken met een nanostructuur. We laten er origami op los. Zo kun je zien hoe zoiets nu in elkaar zit.â€

De studenten gaan een recordpoging doen met gevouwen papiertjes. Ze willen een zogenaamde buckyball nabouwen met negentig blaadjes. Elk papiertje is gesigneerd door een van de leerlingen of door een bezoeker van het Nanofestival. Renske legt uit: „Een buckyball is een rond molecuul van zestig aan elkaar verbonden koolstofatomen, met vijf- en zeshoeken. Net als een voetbal. Deze nanostructuur heeft heel bijzondere eigenschappen. In de ruimte binnen in de bal past precies een ander atoom.â€

Het Nanofestival kent een druk programma. In de Nano Academy zijn colleges te volgen van hoogleraren. De Nano Bios toont informatieve video’s. Op het Nano Plein laaien discussies op en in het Nano Lab kan iedereen zelf de handen uit de mouwen steken. Amsterdam is even Nanotopia.

tekst Michiel Kerpel, beeld André Dorst

Klik hier voor de handleiding voor het vouwen van een buckyball.