Het aantal tienermoeders in Nederland neemt af, stelde het Centraal Bureau voor de Statistiek vorige week. Siriz, een stichting die helpt bij onbedoelde zwangerschap, reageerde hierop met het bericht dat het aantal hulpvragen bij haar juist toeneemt. Maar hoe is het nu eigenlijk om tienermoeder te zijn? Willemijn van den Hardenberg (19) uit Elspeet kan er uit ervaring over vertellen.
Haar zoontje Julian is inmiddels anderhalf jaar. „Het is echt een enorme verantwoordelijkheid om zo’n kindje op te voeden. Maar je krijgt er zo veel voor terug. Zo veel liefde. Ik geniet enorm van hem, van zijn brabbeltaaltje, om hem papa te horen zeggen.” Vanaf het eerste ogenblik dat ze hem in haar armen had, wist ze het: „Dit is óns kind.”
Willemijn is zeventien jaar als ze er, na een jaar verkering, achter komt dat ze zwanger is. „Ik had vooral heel veel vragen. Wat nu, wat moet ik doen? Hoe ga ik hier uitkomen? Waar moeten we wonen, en hoe doen we het financieel?”
Haar vriend, André, had dezelfde vragen. „Maar nooit hebben we één seconde aan een abortus gedacht. Vanaf het eerste moment vonden we het heel bijzonder dat we een kindje kregen. Ook al was het op deze manier.” Net voor haar achttiende trouwde ze.
Heeft Willemijn er nooit spijt van dat ze zwanger werd voor ze getrouwd was? „Ik vind het moeilijk om dat goed onder woorden te brengen. Ik weet wel dat Julian uit liefde geboren is. Soms denk ik: had ik maar gewacht. Maar we zijn allebei mensen, met onze gevoelens. Toch zou ik anderen niet aanraden om daaraan toe te geven. Want spijt tegenover God heb ik absoluut. We hebben niet voor niets schuldbelijdenis gedaan in de kerk.”
Willemijn vond het ook erg moeilijk om het nieuws van haar zwangerschap aan haar ouders te vertellen. „Een emotioneel moment. Gelukkig wist ik dat ze ons niet de deur zouden wijzen. Maar de reactie van anderen, met name kerkmensen, was moeilijker. Sommigen draaiden hun hoofd om als ze me zagen lopen, wilden me niet meer groeten.”
Willemijn stopte met haar studie, om te kunnen gaan werken en zo geld te verdienen. Inmiddels heeft ze een thuisstudie in de kinderopvang opgepakt. „We wonen bij mijn schoonouders in, maar hebben daar ons eigen plekje. Financieel zijn we gelukkig ook onafhankelijk. Ik ben er zo dankbaar voor dat André en ik samen voor Julian kunnen zorgen. En dat het echt goed zit tussen ons.”
---
Hulp bij onbedoelde zwangerschap
Willemijn heeft nooit contact opgenomen met Siriz. Veel andere jonge tienermeiden kloppen wel bij de stichting aan. Soms allereerst via de e-mail of chat. Maar als dat niet voldoende is, gaat Siriz met hen om de tafel zitten, legt hulpverleenster Nienke Maris uit. „We helpen meiden om keuzes te maken, en begeleiden hen als ze besluiten zelf voor hun kindje te gaan zorgen. Veel tieners hebben hun leven nog niet op orde, en hebben vragen over de reactie van hun ouders, de nieuwe situatie thuis, het afmaken van school of de relatie met de vader van het kind. Aan de hand van hulpverleningsgesprekken en huisbezoeken proberen we hen zover te begeleiden dat ze uiteindelijk zelfstandig voor hun kindje kunnen gaan zorgen.”
>>siriz.nl voor meer informatie. Weten hoe het is om als tiener zwanger te zijn? Met de actie voor nieuwe kun je nu elke maand de ervaringen van de zwangere Suzanne lezen.
