Ver van huis en haard stond ik op het punt om een maaltijd voor mezelf te gaan maken: aardappelschijfjes met speklapje en bietjes.
Dat zou natuurlijk helemaal geen probleem moeten zijn, maar ik kwam erachter dat je voor het koken van een maaltijd toch echt zout nodig hebt. En ja, dat was ik dus vergeten mee te nemen. Ik besefte dat ik nu niet zomaar even de zout uit moeders keukenkastje kon pikken. Moeders hebben immers altijd alles in huis, daar hoef je niet eens over na te denken.
Na mijn zoutloze maaltijd was het natuurlijk tijd voor de afwas. Gewapend met afwasborstel ging ik de pannen te lijf. Maar daar stuitte ik op een volgend probleem. Waar was het afwasmiddel? Heerlijk om te ontdekken dat mijn moeder toch gelijk had. Ze zei me: “Als je daar zit, zul je nog vaak aan mij denken!” En of ik dat gedaan heb!
Toch had ik die avond mijn eerste maaltje als zelfstandige student gemaakt, al was het dan zonder zout. Ik zette mijn eerste grote stap in het volwassen leven. Op kamers gaan vraagt meer dan alleen het verplaatsen van wat meubels. Je moet ook aan de kleine details denken. Ik vind het in de grote maar ook in de kleine dingen een enorme uitdaging.
