Ik weet het wel. Het ligt genuanceerder (het ligt altijd genuanceerder…). Natuurlijk zijn al die cijfers over klimaatopwarming niet onomstreden. Natuurlijk voel je je met je bevindelijk gereformeerde persoonlijkheidje niet zo prettig bij die linkse, progressieve, atheïstische milieulobby. Natuurlijk zijn er dingen die nóg belangrijker zijn. Maar dat neemt het punt waar ik me zorgen over maak nog niet weg.
Want dit alles verklaart toch niet waarom er maar zo weinig refo klimaatbeschermers zijn. Want laten we eerlijk zijn: bevindelijk gereformeerden kunnen (buiten de drie formulieren van enigheid) werkelijk overal over mening van verschillen. Televisie, anticonceptie, hoedjes/bandjes/gezangen in de kerk, vrouwen in het ambt, vrouwen achter het aanrecht: werkelijk alles. En bij al die onderwerpen zie je dan ook dat een gedeelte van refo-land er voor is en een ander gedeelte tegen.
En waar ik me nu zorgen over maak, is dat we dit verschijnsel niet zien als het om milieubewustzijn gaat. Ik ben zelf helemaal niet zo ‘groen’ aangelegd, dus dat is niet de reden waarom ik hier mee kom. Maar ik vind het vreemd dat er geen reformatorische milieuactivisten bestaan. Je zou toch denken dat er Bijbelse grond voor te verzinnen is: rentmeesterschap enzo…
Waar ik bang voor ben is dat er iets heel anders achter zit dan ik tot nu toe noemde. Is het soms onze liefde voor welvaart die ons parten speelt? Radicaal ‘groen’ leven kost je luxe. Je zegt doei tegen (verre) vakanties en allerlei elektrische apparaten, daarnaast ga je ook je voedingspatroon drastisch aanpassen. Is dat soms waar we bang voor zijn?
